Bismillâh dep beyân eyley hikmet aytıp
HİKMET-1
Bismillâh dep beyân eyley hikmet aytıp
Bismillah deyip beyan eyleyip hikmet aytıpTâliblerge dürr ü gevher saçtım mena
Taliplere inci cevher saçtım ben ya.Riyazetni kattığ tartıp kanlar yutup
Riyazeti katı tartıp, kanlar yutupMen defter-i sâni sözin açtım mena
"İkinci defter" sözünü açtım ben ya.Sözni aydım her kim bolsa didâr-taleb
Söz söyledim, her kim olsa cemale talipCânnı cânğa peyvend kılıp regni avlap
Canı cana bağlayıp, damarı ekleyip,Garib yetim fakîrlerni köngli sıylap
Garip, yetim, fakirlerin gönlünû okşayıpKöngli bütün halayıkdın kaçtım mena
Gönlü bütün kişilerden kaçtım ben ya.Kayda körseng köngli sınuk merhem bolğıl
Nerde görsen gönlü sınık, merhem olAndağ mazlum yolda kalsa hemdem bolğıl
Öyle mazlum yolda kalsa, yoldaş olRuz-ı mahşer dergahığa mahrem bolğıl
Mahşer günü dergahına mahrem olMâ u menlik halayıkdın kaçtım mena
Benlik eden (bencil) kişilerden kaçtım ben ya.Garib, fakir, yetimlerni Resûl sordı
Garip, fakir, yetimleri Rasul sorduUşal tüni mi'râc çıkıp dîdâr kördi
O gece Mirac'a çıkıp [Hakk] yüzü gördüKaytıp tüşüp fakir halin sordı
Dönüp inip fakir halini sorduGariblerni izin izlep tüştüm mena
Gariplerin izini izleyip indim ben ya.Ümmet bolsang gariblerge tâbi bolğıl
Ümmet olsan, gariplere tâbi olAyet hadis her kim aytsa sâmi bolğıl
Ayet hadis her kim aytsa duyar olRızk u ruzi her ne berse kâni bolğıl
Rızk ve nasip her ne verse, gâni olKâni bolup şevk şarabın içtim mena
Gâni olup şevk şarabını içtim ben ya.Medinege Resul barıp boldı garib
Medine’ye Rasul varıp oldu garipGariblikde mihnet tartıp boldı habîb
Gariplikte minnet tartıp oldu habibCefa tartıp Yaratkanğa boldı karib
Cefa tartıp Yaradan'a oldu karip (yakın)Garib bolup ukbalardın aştım mena
Garip olup ukbalardan aştım ben ya.Akil erseng gariblerni köngli avla
Akil isen, gariplerin gönlünü avlaMustafâ dek elni kezip yetim kavla
Mustafa dek ili gezip yetim kovalaDünya-perest nâ-cinslerdin boyun tavla
Dünya-perest na-cinslerin boyunu tavla (yüz çevir)Boyun tavlap deryâ bolup taştım mena
Boyunu tavlayıp derya olup taştım ben ya.Işk bâbını Mevlâm açkaç menge tekdi
Aşk bâbını Mevlâm açınca bana değdiTufrak kılıp hâzır bol dep boynum egdi
Toprak kılıp 'Hazır ol!' deyip boynumu eğdiBârân-sıfat melâmetni okı tegdi
Boran gibi melâmetin oku değdiPeykân alıp yürek bağrım teştim mena
Ok [isabet] alıp yürek, bağrımı deştim ben ya.Könglüm kattığ tilim aççığ özüm zâlim
Gönlûm katı, dilim acı, özüm zalimKur'an okup amel kılmay yalğan âlim
Kur'an okuyup amel kılmıyor yalan âlimGarib cânım sarf eyleyim yoktur mâlım
Garip canımı sarf eyleyim, yoktur malım;Hakdın korkup otka tüşmey piştim mena
Haktan korkup ateşe düşmeden piştim ben ya.Altmış üçke yaşım yetti öttüm ğafil
Altmış üçe yaşım ulaştı, öt[ed]im (geçtim) gafil;Hak emrini mehkem tutmay özüm câhil
Hakk emrini sıkı tutmadım, kendim cahil;Rûze namâz kazâ kılıp boldum kâhil
Oruçu, namazı kaza kılıp oldum kâhil;Yaman izlep yahşılardın keçtim mena
Yamanı izleyip yahşilerden geçtim ben ya.Vâ-deriğa muhabbetni câmın içmey
Vah ne yazık, muhabbet camını (kadeh) içmeden,Ehl u ayâl hânumândın tükel keçmey
Çoluk-çocuk, ev-barktan tam geçmedenCürm ü isyan girihlerin munda çeçmey
Suç ve isyan dûğümünü burada çözmedenŞeytân ğalib cân bererde şaştım mena
Şeytan galip, can verirken şaştım ben ya.İmânıma çengel urup kıldı gamnâk
İmanıma çengel vurup kıldı gamlı,Pir-i muğân hâzır bol-dep saçtı teryâk
Mürşid-i kamil Hazır ol!" deyip saçtı kokuŞeytân-lain mendin kaçıp ketti bi-pâk
Lânetli şeytan benden kaçıp gitti kirliBihamdillâh nur-ı imân açtım mena
Hamd Alllah'a, iman nuru açtım ben ya.Pir-i muğan hizmetide yügrüp yürdüm
Mürşid-i kamil hizmetinde yüğürüp(koşup) yürüdüm;Hizmet kılıp közüm yummay hâzır turdum
Hizmet kılıp gözümü yummadan hazır durdum;Meded kıldı azâzilni kavlap sürdüm
Medet kıldı, Şeytanı kovalayıp sûrdüm;Andın songra kanat kakıp uçtım mena
Ondan sonra kanat çırpıp uçtum ben ya.Garib fakir yetimlerni kılğın şâdman
Garip, fakir, yetimleri kılın şad (mutlu);Halkalar kılıp aziz cânıng eyle kurbân
Halkalar kılıp (parçalayıp) aziz canını eyle kurban;Taâm tapsang cânıng birle kılğıl mihman
Yiyecek tapsan(bulsan), canın ile kılın mihmanHakdın eştip bu sözlerni aydım mena
Hak'tan işitip bu sözleri dedim ben ya.Garib fakîr yetimlerni her kim sorar
Garip, fakir, yetimleri her kim sorar,Râzi bolur ol bendedin Perverdigâr
Râzı olur o kulundan Allah.Ey bi-haber sen bir sebeb özi asrar
Ey habersiz, sen bir sebep, kendi saklar;Hak Mustafâ pendin eştip aydım mena
Hak Mustafa öğüdünü işitip dedim ben ya.Yetti yaşda Arslan Bâbğa kıldım selâm:
Yedi yaşta Arslan Baba ya kıldım selâm;Hak Mustafâ emânetin kılıng inâm
Hak Mustafa emanetini kılın armağanUşal vaktda ming bir zikrin kıldım tamâm
İşte o vakit binbir zikrini eyledim tamamNefsim ölüp lâ-mekânğa aştım mena
Nefsim ölüp lâ-mekâna aştım ben ya.Hurmâ berip başım silep nazar kıldı
Hurma verip, başımı okşayıp nazar kıldıBir fursatta ukbâ sarı sefer kıldı
Bir fırsatta âhirete doğru sefer kıldıEl-vedâ dep bu âlemdin güzar kıldı
"Elveda" deyip bu âlemden göç kıldıMekteb barıp kaynap coşup taştım mena
Mektebe varıp, kaynayıp coşup taştım ben ya.Sünnet ermiş kâfir bolsa berme âzâr
Sünnet imiş, kâfir olsa, verme azarKöngli kattığ dil-âzârdın Hüdâ bizâr
Gönlü katı, gönül inciticiden Hüda bizar;Allah hakkı andağ kulğa seccin tayyâr
Allah şahid, öyle kula "Siccin" hazırDânâlardın eşitip bu söz aydım mena
Bilgelerden işitip bu sözü eyittim ben ya.Sünnetlerin mehkem tutup ümmet boldum
Sünnetlerini sıkı tutup ümmet oldum:Yer astığa yalğuz kirip nurğa toldum
Yer altına yalnız girip nura doldum;Hak-perestler makâmığa mahrem boldum
Hakk-perestler makamına mahrem oldum,Bâtın tığı birle nefsni yançtım mena
Bâtın tığı ile nefsi deştim ben ya.Nefsim meni yoldın urup hâr eyledi
Nefsim beni yoldan çıkarıp hakir eylediTelmürtürüb halayıkka zâr eyledi
Çırpındırıp halka zâr eylediZikr aytturmay şeytân birle yâr eyledi
Zikr söyletmeyip şeytan ile yâr eyledi;Hâzırsın dep nefs başını sançtım mena
Hazırsın deyip nefs başını sançtım ben ya.Kul Hâce Ahmed gaflet birle ömrüng ötti
Kul Hoca Ahmed, gaflet ile ömrün geçti;Vâ-hasretâ közdin tizdin kuvvet ketti
Vah ne hasret, gözden, dizden kuvvet gitti;Vâ-veyletâ nedâmetni vaktı yetti
Vah ne yazık, pişmanlığın vakti yetti;Amel kılmay kervân bolup köçtim mena
Amel kılmadan kervan olup göçtüm ben ya.
(BAŞ)