@𝕏
Muhabbetni bostanıda hezar destan
HİKMET-134
Muhabbetni bostanıda hezar destan
Muhabbetin bahçesinde binlerle destan
Bülbülleri sayrar anda efgan kılur
Bülbülleri şakıyıp orada figan eyler
Ma'rifetni meydanıda cevlan kılgan
Marifetin meydanında dolaşan eyleyen
Keçe kündüz közyaşını umman kılur
Gece gündüz gözyaşını deniz eyler
Ul bülbülni avazını eşitgenler
O bülbülün feryadını işitenler
Tekebbürni tağın kesib uşatganlar
Kibirin dağını kesip benzetenler
Bu dünyanı mezesini unutganlar
Bu dünyanın lezzetini unutanlar
Feryad urub yığlab közin giryan kılur
Feryad edip ağlayıp gözünü giryan eyler
Aşık kullar bu dünyanı közge ilmez
Aşık kullar bu dünyayı göze iliştirmez
Dünya ışkın zahid kullar tilge almaz
Dünya aşkını zahid kullar dile almaz
Keçe kündüz mest ü hayran özge kelmez
Gece gündüz mest ve hayran kendine gelmez
Didar tileb köksin teşib nâlân kılur
Cemal dileyip göğsünü deşip ağlar eyler
Vaderiğa keçti ömrüm toymay kaldım
Vah ne yazık geçti ömrüm doymadan kaldım
Rahilesiz yolga kirib harıb kaldım
Rehbersiz yola girip yorulup kaldım
Himmet kurın belge mehkem çalıb aldım
Hikmet kemerin bele sağlam bağladım
Özi süygen aşıkların sersan kılur
Kendini seven aşıkları darmadağın eyler
Eya aşık keçe kündüz tınmay yığla
Ey aşık gece gündüz dinmeden ağla
Küyüb pişib yürek bağrıng ezib dağla
Yanıp pişip yürek bağrını ezip dağla
Ecel yetse merdânevar beling bağla
Ecel yetse merdcesine belini bağla
Mundağ aşık barsa anda mihman kılur
Böyle aşık varsa orada konuk eyler
Şeyh Mansur özbaşını dârda kördi
Şeyh Mansur öz başını darağacında gördü
Pertev saldı Hak didârın anda kördi
Nur gönderdi Hakk cemalini orada gördü
Bihûd bolub özin bilmey efgan kıldı
Şuursuz olup kendini bilmeden feryad eyledi
Vaşuka deb özin bilmey cevlan kılur
Vaşuka diye kendini bilmeden dolaşır
Şeyh Şibli aşık bolub bilmey ötti
Seyh Şibli aşık olup bilmeden geçti
Şeyh Bayezid yetmiş yolı özin sattı
Şeyh Bayezid yetmiş yol kendini sattı
Bu dünyanı izzetlerin taşlab attı
Bu dünyanın izzetlerini kaldırıp attı
Ötken işge nedamet deb efgan kılur
Geçen içe pişmanlık diye feryad eyler
Andağ erler suhbetini tabgan kişi
Eyle erlerin sohbetini bulan kişi
Mest ü hayran bolub yürer yaz u kışı
Elest ve hayran olup yürür yaz ve kışı
Seherlerde çarzarb urmak anı işi
Seherlerde dört döğünmek onun işi
Zahir hande bâtınların pinhan kılur
Zahir neşeli bâtınlarını gizli eyler
Mundağ bolmay Hak vaslığa yetib bolmaz
Böyle olmadan Hakk vuslatına ermek olmaz
Resva bolmay sırdın manâ alıb bolmaz
Rüsva olmadan sırdan mânâ almak olmaz
Hû zikrini aytıb daim tildin koymaz
Hû zikrini deyip daima dilden bırakmaz
Vehmi birle dillerini lerzan kılur
Hayali ile dillerini lerzan eyler
Kul Hace Ahmed bu hikmetni kimge aytdıng
Kul Hoca Ahmed bu hikmeti kime söyledin
Arifmen deb halayıkga okub yaydıng
Arifim diye ahaliye okuyup yaydın
Te'sir kılmas alimlerge aytgan pendin
Tesir eylemez alimlere söylediğin öğüdün
Arif uldur ten mülkini veyran kılur
Arif odur beden mülkünü viran eyler...