Münâcât eyledi Kul Hâce Ahmed

MÜNACÂT (son)

Münâcât eyledi Kul Hâce Ahmed
Münâcât eyledi Kul Hoca Ahmed;
İlâhi kıl bendengge rahmet
Allah'ım eyle kuluna rahmet.
Garib Ahmed sözi hergiz karımaz
Garip Ahmed sözü aslâ eskimez;
Eger yer astığa kirse çirimez
Eğer yer altına girse, çürümez.
Yene mensûh bolup ol hâr bolmaz
Yine mensuh olup o hâr olmaz;
Okuğan bendeler bimâr bolmaz
Okuyan bağlılar hasta olmaz.
Okuğanğa kılurman anda şefkat
Okuyana eylerim orada şefkat;
Kıyâmet künide kılğum şefâat
Kıyamette eyleyim şefaat.
Hudâyım kılsa in'âm menge cennet
Allah'ım eylese nasip bana cennet,
Okuğanlarnı kılurman men şefâat
Okuyanlara eylerim şefaat.
Tileki her ne bolsa Tengri bergey
Dileği her ne olsa Tanrı vere;
Muhabbet şevkini könglige salğay
Muhabbet şevkini gönlüne koya.
Cemâlin körsetip Perverdigarım
Cemalini gösterip Perverdigâr'ım,
Özin yolığa salsun Bir ü Barım
Kendi yoluna koysun Bir ve Var'ım.
Hudâyım eylesün mahşerde hurrem
Allah'ım eylesin mahşerde sevinçli
Kıyâmet kün arığ Zât'ığa mahrem
Kıyamet günü temiz Zâtına sırdaş.
Duâğa yarı berse her müsülmân
Duaya katılıverse her müslüman,
Öler vaktda eltgey nûr-ı imân
Ölür vaktinde götürür iman nuru.
Meni hikmetlerim âlemğe tolğan
Benim hikmetlerim âleme dolan;
İşitmey her kim ölse kılğay ermân
İşitmeden her kim ölse, eyler arzu.
Meni hikmetlerim derdlikke dermân
Benim hikmetlerim dertliye derman;
Kişi boy eltmese ol yolda kalğan
Kişi pay götürmese, o yolda kalan.
Meni hikmetlerim âlemde destân
Benim hikmetlerim âlemde destan;
Ruhum, kelse kılur sohbetni bostân
Ruhum gelse, eyler sohbeti bostan.
Meni hikmetlerim kân-ı hadisdür
Benim hikmetlerim hadis hazinesidir
Kişi boy eltmese bilgil habisdür
Kişi pay götürmese, bil habistir.
Meni hikmetlerim talibni rızkı
Benim hikmetlerim talibin rızkı
Eger çendiki bolsa cürmü fikri
Eğer binlerce olsa cürmü, fikri.
Meni hikmetlerim fermân-ı sübhân
Benim hikmetlerim Sübhan'ın fermanı
Okup bilseng heme mana-ı Kur'an
Okuyup bilsen, hepsi Kurân'ın anlamı.
Meni hikmetlerim âlemde sultan
Benim hikmetlerin âlemde sultan;
Kılur bir lahzada çölni gülistân
Eyler bir anda çölü gül bahçesi.
Meni hikmetlerim şevk-i muhabbet
Benim hikmetlerim muhabbetin şevki,
Közini yaşığa kılğay tahâret
Gözünün yaşına eyleye teharet.
Namazığa Resûlullâh imâmı
Namazına Resulullah imamı;
Anı kavmi melâyikler tamâmı
Onun soyu melekler tamamı.
Şikestelik birle kılğan namâzı
Kırılmışlık ile kıldığı namazı,
Kabul bolğay anı Hakk'a niyâzı
Kabul olur onun Hakk’a niyazı.
Meni hikmetlerim âşıkka aytıng
Benim hikmetlerimi âşığa söyleyin
Dili âine dek sâdıkka aytıng
Gönlü ayna gibi sadıka söyleyin.
Heme kor u ker ü bâtını gezâf
Tamamı kör, sağır, bâtını boş;
Tamâm iklimni kezdim tapmadım sâf
Bütün iklimi gezdim, bulmadım sâf.
Meni hikmetlerim sarrâfğa aytıng
Benim hikmetimi sarrafa söyleyin;
Hudâyım bâ-kerem Vehhâb'ğa aytıng
Allah'ım, Kerem sahibi Vehhabâ söyleyin.
Adâlet pâdşahı bir atı sâdık
Adalet padişahı, bir adı sâdık;
Kılur bir lahzada vaslığa lâyık
Eyler bir anda vaslına lâyık.
Meni hikmetlerim nâdân işitmes
Benim hikmetlerimi cahil işitmez;
Dîli köngli kara pendimni almas
Gönlü-kalbi kara, öğüdümü almaz.
Hatâdın bi-haber Allâh'ğa münkir
Hatadan habersiz; Allah’a inkarcı
Edebsiz bi-edeb dünyâda bi-pir
Edepsiz, hayasız, dünyada pirsiz.
Hatını bitse her kim nesr bitsün
Yazısını yazsa her kim, nesir yazsın;
Veli nesri bitip maksudğa yetsün
Nesirle yazarak maksada yetsin.
Dini imânı yok İslâmı veyran
Dini, imanı yok, İslâmı viran;
Kıyâmet tangı atsa yolda kalğan
Kıyamet tanı atsa, yolda kalan.
Pir-i kâmilni körmey şeyh-i Sen'ân
Pir-i kâmil’i görmeden Şeyh-i Şan'an,
Hudâ kılmas kabûl okusa Kur'an
Allah eylemez kabul, okusa Kur'an.
Özini şeyh alur kölbârı hâli
Kendini şeyh sanır, torbası boşmuş;
Yigirme beşke yetmey anı ali
Yirmi beşe yetmeden onun yaşı.
Nasihatlar kılur pir ü cevannı
Nasihatlar eyler yaşlı ve gence;
Özi fehm etmeyin yahşı yamannı
Kendisi ayırd etmeden iyi-kötüyü.
Alarnı sözleri zalimi zaldur
Onların sözleri zalimi saldır,
Şeriat ehli bu eldin hicaldur
Şeriat ehli bu gibilerden utanır.
İnansun dep munı bir neçe bi-akl
İnansın diye bunu bir nice akılsız
Kılurlar evliyâlardın munı nakl
Eylerler velilerden bunu nakil.
Koyup dâmın güzergâhlarğa bi-pir
Koyup tuzağını geçitlere pirsiz.
Tili mekr ü hile kılğanı tezvir
Dili yalan ve hile, yaptığı tezvir.
Anı mekri erür şeytândın a'lâ
Onun hilesi olur şeytandan üstün
Kobar yüzi mahşerde tangla
Kalkar yüzü kara mahşerde tanla.
Alarnı körmengiz yüzini hergiz
Onların görmeyin yüzünü asla
Anıng dek lanetidin eyleng perhiz
Onun gibi lânetliden eyleyin perhiz.
Zebân-ı hâl ile amânı ayttım
Hal dili ile ben görmezi söyledim
Hakikat söz birle câhilni sögtim
Hakikat söz ile cahili çekiştirdim.
Eger âlim bolsa cânım tasadduk
Eğer alim olsa, canım sadaka
Dürr ü gevher sözümni işitip ok
İnci ve cevher sözümü işitip anla.
Dürr ü gevher sözin âlemge saçsa
İnci ve cevher sözünü aleme saçsa,
Okup oksa kelâm-ı Haknı açsa
Okuyup anlasa, Hakk'ın kelamı'nı açsa.
Oşal âlimge cân kurbân kılurman
O âlime can kurban eylerim;
Tamâmî hânumân ihsân kılurman
Bütün ev-barkımı ihsan kılarım.
Kanı âlim kanı âmil yârânlar
Hani âlim, hani amel işleyen dostlar?
Hudâdın sözlese siz cân beringler
Allah'dan söz etse, siz can veriniz.
Çın âlim yastukın taştın yarattı
Gerçek âlim yastığını taştan yaptı
Nime oktı anı âlemğa ayttı
Ne anladı onu âleme söyledi.
Özini bildi erse Hakk'nı bildi
Kendini bildi ise, Hakk'ı bildi;
Hudâdın korktı yu insafğa keldi
Allah'dan korktu ve insafa geldi.
Meni hikmetlerim dânâ işitsün
Benim hikmetlerimi bilgin işitsin;
Sözüm destân kılıp maksudga yetsün
Sözümü destan eyleyip maksada yetsin.
Meni hikmetlerim feri yu kavli
Benim hikmetlerim fiili veya kavli
Dili könglide bolsa, zikri Mevli
Kâlbi gönlünde olsa Mevla’nın zikri.
Meni hikmetlerim bir pîr-i kâmil
Benim hikmetlerim bir pir-i kâmil;
Kayu bende Hudâğa bolsa mâyil
Hangi kul Allah'a olsa mail.
Meni hikmetlerim hoblarga aytıng
Benim hikmetlerimi çok kişilere söyleyin
Dua tekbir kılıp rahmetge batıng
Dua-tekbir eyleyip rahmete batın.
Meni hikmetlerin pîr-i zeberdest
Benim hikmetlerim kudretli bir pir;
İşitkenler bolur bi-huş u sermest
İşitenler olur sarhoş ve şuursuz.
Tiring bolsa cehânda hâr bolmaz
Diri olsa cihanda hâr olmaz;
Okuğan bendeler bimâr bolmaz
Okuyan bağlılar hasta olmaz..
Kıyâmetde anga hâdi bolurman
Kıyamette ona yol gösterici olurum;
Eger derdlig bolsa dâru bolurman
Eğer dertli olsa, dermanı olurum.
Eger yüz yıl ömr körse karımaz
Eğer yüz yıl gösterici olurum
Eger yer astığa kirse çirimez
Eğer yer altına girse, çürümez.
Hudâ kılğay anı duzahdın âzâd
Allah eyleye onu cehennemden âzad;
Behişt-i câvidânda eylegey şâd
Ebedi cennetinde eyleye şâd.
Eğer hikmet okusa eyyühennas
Eğer hikmet okusa insanlar
Erür ferzend menge ol talib-i has
Olur oğul bana o has talib.
Eşitip hikmetimni goşğa alğan
İşitip hikmetimi kulağa alan
Atâ kılğay öler vaktıda imân
Armağan eyler ölür vaktinde iman.
Yesevi hikmetin dânâ işitsün
Yesevi, hikmetini bilgin işitsin;
İşitgenler hemme maksudga yetsün
İşitenler bütün maksada yetsin.
Cevâhir kânıdın bir nükte alsun
Mücevher hazinesinden bir parça alsın;
İşitmegen barı hasretde kalsun
İşitmeyen hepsi hasrette kalsın.
Kişi hikmet işitse cânı birle
Kişi hikmet işitse canı ile,
Çıkar canı anı imânı birle
Çıkar canı onun imanı ile.
Kulakğa almağay bu sözni nadân
Kulağa almazsa bu sözü cahil
Anı âdem deme ol cins-i hayvân
Ona insan deme; o hayvan soylu.
Hudâyım sözidin çıkkan bu hikmet
Allah'ım sözünden çıkan bu hikmet,
İşitkenge yağar bârân-ı rahmet
İşitene yağar rahmet yağmuru.
Meni hikmetlerim kim tutsa mehkem
Benim hikmetimi kim tutsa sıkı
Hudâ kılğay anı elbette bi-gam
Allah eyleye onu elbette gamsız.
Kirer cennet içige şad u handân
Girer cennet içine şen-şakrak
Hudâyım eylegey mesrur u şâdân
Allah'ım eyleye sevinçli ve neşeli.
Meni hikmetlerim Hak'nı senâsı
Benim hikmetlerim Hakk'ın övgüsü
Muhabbet ehlini derdi devâsı
Muhabbet ehlinin derdinin devası.
Meni hikmetlerim kend u aseldür
Benim hikmetlerim şeker ve baldır
Hemme sözler içinde bi-bedeldür
Bütün sözler içinde baha biçilmezdir.
Meni hikmetlerim inâm-ı Allah
Benim hikmetlerim Allah'ın nimeti
Seher vaktda dese "estağfirullah"
Seher vaktinde dese, "estağfirullah".
Anı şeytân-lâin tutmas yolını
Onun lanetli şeytan tutmaz yolunu;
Muhammed Mustafa alğay kolını
Muhammed Mustafa alır elini.
Peygamber ümmetim deb mehri tavlar
Peygamber ümmetim deyip mehri ister
Azazilni Hüdayım özin kavlar
Şeytanın Allah'ım kendisini yakalar.
Meni hikmetlerim derdsizge aytmang
Benim hikmetlerimi dertsize söylemeyin;
Bahâsız gevherim nâdânğa satmang
Baha biçilmez cevherimi cahile satmayın.
Yesevi hikmetin kadrine yetkil
Yesevi hikmetinin değerini anla,
Hum-ı ışkdın meyni bir katre tatkıl
Aşk küpünden meyi bir damla tad.
Hum-ı ışkdın kişi bir katre tatgay
Aşk küpünden kişi bir damla tadınca
Hüdanı vaslıga bir yola batgay
Allah'ın vaslına bir yola batar...