Ay-Toldı'nın Oğlu Öğdülmiş'e Nasihat Verdiğini Söyler

Kutadgu Bilig Metni

	Eski Türkçe aslı	Günümüze aktarımı
XXI	Aytoldı Oğlı Öğdülmişke Pend Bermişin Ayur	Ay-Toldı'nın Oğlu Öğdülmiş'e Nasihat Verdiğini Söyler
1158	Bir ök oğlı erdi bu ay toldınıñ,  kiçig erdi yaşı uş ol oğlınıñ	Bu Ay-Toldı'nın bir tek oğlu vardı bu çocuğun yaşı henüz küçük idi.
1159	Atı erdi ögdülmiş aslı arığ,  yüzi körklüg erdi me kılkı arığ	Adı Ögdilmiş idi; soyu temiz, yüzü güzel ve huyu iyi idi.
1160	Okıdı bu oğlın öziñe yakın,  tutup kuçtı közde akıttı akın	Oğlunu yanına çağırdı; tutup kucakladı ve gözünden sel gibi yaş akıttı.
1161	Ayur emdi oğlum barır-men munu,  saña kaldı ornum barı neñ unu	işte, oğlum—dedi—şimdi ben gidiyorum; bak, evim-barkım, malım-mülküm sana kalıyor.
1162	Sen erdiñ maña köz yarukı tükel,  barır-men seniñdin esen edgü kal	Sen benim gözümün nuru idin, şimdi senden ayrılıyorum, sen sağ ve esen kal.
1163	Yeme yakşı aymış bu türk buyrukı,  körür köz yarukı oğul kız okı	Bir türk veziri de çok güzel söylemiş:— Oğul-kız, hakikatte, gören gözün nurudur — demiştir.
1164	Oğul kız sakınçı bu tüpsüz teñiz,  oğul kız sarığ kıldı kızğu meñiz	Oğul-kız derdi dipsiz bir denizdir; oğul-kız al yanağı soldurur.
1165	Kimiñ boldı erse oğul kız kisi,  negü teg kelir ol kişiniñ usı	Bir kimsenin karısı ve oğlu-kızı varsa, o adam nasıl rahat uyuyabilir.
1166	Oğul kızda ötrü ata yer etin,  oğul kız atamaz atası atın	Oğul-kızdan dolayı baba dâima eziyet çeker; fakat oğul-kız babasının adını dahi anmaz.
1167	Bu ay toldı aydı eşit ay oğul,  sözümni unıtma maña tut köñül	Ay-Toldı dedi :— Ey oğul, sözümü unutma, bunu can kulağı ile dinle.
1168	Meni kör ata erdim emdi saña,  atım erdi ay toldı bak kör maña	Dikkat et, ben senin baban idim, adım Ay-Toldı idi; şimdi hâlime bak.
1169	Tirigliki toldı bu ay toldınıñ,  ökünçün ulır kör asığ yok anıñ	Ay-Toldı'nın artık hayatı doldu; bak, şimdi nedametle inliyor, fakat bunun faydası yoktur.
1170	Süçig bu tiriglik açığ bu ölüm,  anundı kanı emdi kaçğu yolum	Bu hayat tatlı idi, ölüm acıdır; ölüm yakaladı, bundan kaçış yolu nerede.
1171	Avındım bu dünyâka köñlüm berip,  vefâ kılmadı kör meniñdin irip	Bu dünyaya gönülümü vererek, avundum; bak, o benden usandı, bana vefa göstermedi.
1172	Meni ardı dünyâ okıdı seve,  köñül berdim erse irikti ive	Dünya beni aldattı; severek, yanına çağırdı; ona gönül verdim, fakat benden çabuk bıktı.
1173	Cefâ kıldı dünyâ karıdı bu kut,  seni armasunı munu sözke büt	Dünya cefa etti, bu saadet ihtiyarladı; bu söze inan, seni de aldatmasın,
1174	Kereklig işim barça yerde kodup,  kereksizni kıldım havâka udup	Bütün lüzumlu işleri olduğu yerde bıraktım; nefse uyarak, lüzumsuz işler ile uğraştım.
1175	Tüpi yel keçer teg tiriglik keçip,  asığsız ulır-men özümke açıp	Hayat, bir kasırga gibi, geçti, gitti; şimdi hâlime acıyarak, boş yere inliyorum.
1176	Orunçun ya mâlın itilmez işim,  elig tuttaçı yok bu kün bir kişim	Rüşvet veya mal ile işim düzeltilemez, bugün elimden tutacak kimsem yoktur.
1177	Negü ter eşitgil odulmış kişi,  ölümüg ukup yetrü bilmiş kişi	Gaflet uykusundan uyanmış ve ölümün ne olduğunu iyice anlamış olan insan ne der, dinle.
1178	Bügü bilgi kitti ölümüg körüp,  ukuşluğ ögi yitti ögsüz bolup	Ölümü görünce, hakimin bilgisi gitti, akr Ilının aklı kayboldu ve akılsız kaldı.
1179	Ne yavlak neñ ol bu ölüm tarmakı,  ne yavlak erür bu kişig urmakı	Bu ölüm pençesi ne kötü bir şeydir; onun insana çarpması ne kadar fena oluyor.
1180	İtiglig sarâyığ buzuğlı ölüm,  kamuğ yumğılarığ saçığlı ölüm	Süslü ve mâmur sarayları viraneye çeviren ölümdür; bütün cemiyetleri darma-dağın eden ölümdür.
1181	Muñar meñzetü aydı şir ayğuçı,  okığıl munı sen ayâ bilgüçi	Şâir buna benzer bir söz söylemiştir; ey anlayan insan, sen bunu oku.
1182	Negü bar ajunda añar hilesiz,  negü hile bar kim añar çâresiz	Dünyada ne var ki, ona karşı bir tedbir bulunmasın; ne tedbir var ki, ona karşı bir çâre bulunmasın.
1183	Kamuğ neñke hile itig çâre bar,  meger bu ölümke ölüm hilesiz	Her şey için bir tedbir, usûl ve çâre vardır; fakat ölüme karşı yoktur, ölüm çaresizdir.
	Öğdülmiş suali Aytoldıka	ÖĞDÜLMİŞ'İN AY-TOLDI'YA SUÂLİ
1184	Eşitti oğul kör atası sözin,  til açtı ataka evürdi yüzin	Oğlu babasının sözünü dinledikten sonra, yüzünü ona doğru çevirerek, söze başladı.
1185	Ayur ay atam bir sözüm bar saña,  anı aytayın men ayu ber maña	Ey baba — dedi—sana bir suâlim var; onu sorayım, sen cevâbını bana ver.
1186	Bu dünyâ içinde tirildiñ üküş,  bilig bildiñ erdem okıdıñ ukuş	Bu dünyada çok yaşadın, bir çok bilgi edindin; fazilet ve meziyetler elde ettin.
1187	Ayıttuñ eşittiñ yeme ögrenü,  sınayu tirildiñ kamuğnı körü	Sordun, öğrendin; her şeyi görüp anlayarak, tecrübe ederek yaşadın.
1188	Negü erse barmu ölümke itig,  anı utru tutğıl ay bılge tetig	Ölüme karşı her hangi bir çâre var mı? eğer varsa, ey zeki âlim, ölüme karşı o çâreye baş vur.
1189	Eger hile çâre yok erse adın,  kamuğ neñ hazine ülegil barın	Eğer başka bir tedbir ve çâre yoksa, bütün malını ve hazîneni, hepsini dağıt.
1190	Hazine bu neñ bola başka yuluş,  esen bol yana bolğa altun kümüş	Hazîne ve mal baş için fidye olabiliyorsa, sen sağ ol, altın-gümüş tekrar yerine gelir.
1191	Negü ter eşitgil közi tok kişi,  tuz etmek idisi akı er başı	Gözü tok, başkaları üzerinde tuz-ekmek hakkı olan, cömertlerin namlısı ne der, dinle.
1192	Üle neñ kişike yitür hem içür,  seni neñ keçürgey sen anı keçür	Malını insanlara dağıt, yedir ve içir; mal seni kullanacağına, sen onu kullan.
1193	Esenlik kerek erke neñ eksümez,  tiriglik kerek kuşka meñ eksümez	İnsana esenlik gerek, mal eksik olmaz; kuş için hayat gerek, yem eksik olmaz.
1194	Tirig bolsa yalñuk tileki anuk,  et öz baş esen bolsa ârzû yağuk	insan hayatta oldukça, dileğini elde edebilir; başı, vücûdu sağ oldukça, her isteğine kavuşabilir.
	Aytoldı cevabı Öğdülmişke	AY-TOLDI'NIN ÖĞDÜLMİŞ'E CEVABI
1195	Yanut berdi ay toldı aydı oğul,  eşitgil sözümni bu iştin tüñül	Ay-Toldı cevap verdi:— Ey oğul, sözümü dinle bu işten vaz geç.
1196	Ölümke asığ kılmaz altun kümüş,  ölümüg tıdumaz bilig ya ukuş	Ölüme karşı altın-gümüş fayda etmez; ölüme bilgi ve akıl da mâni olamaz.
1197	Ölümüg tıdar erse dünyâ neñi,  yulup ölmegey erdi begler begi	Ölümü dünya malı önleyebilse idi, beylerin beyi ölmez idi.
1198	Hakimlerke hikmet asığ kılmadı,  bügülerke bilgi elig tutmadı	Hakimlere hikmetleri fayda etmedi; bilginlere bilgileri yardım etmedi.
1199	Ölümke asığ kıldı erse ot em,  otaçı turu kalğay erdi ulam	Ölüme karşı ilâç ve deva fayda etse idi, tabipler ebediyen hayatta kalırlardı.
1200	Ölüm yüz kılur erdi erse körüp,  ağır savcılar kalay erdi turup	Ölüm karşısındakilere göre muamele etse idi, mübarek peygamberler ölmemiş olurlardı.
1201	Toğuğlı tirigler ölümke sanı,  ölümke toğuğlı tirig kim kanı	Doğan her canlıyı ölecek bil; ölmek için doğanlardan diri kalan hani, kim var.
1202	Tüşün ol bu dünyâ keligli keçer,  yegen yel büke teg yer erken açar	Bu dünya bir konak yeridir, gelen geçer; o her şeyi yiyen büyük bir ejderha gibi, yedikçe acıkır.
	Öğdülmiş cevabı Aytoldıka	ÖĞDÜLMİŞ'İN AY-TOLDI'YA CEVABI
1203	Eşitti kör ögdülmiş aydı ata,  idi ked ukulmış ölümüg yete	Öğdülmiş dinledi ve : — Ey baba — dedi — ölümün dâima seni takip ettiğini iyice bildiğin hâlde,
1204	Negülük usandıñ tiriglik ıdıp,  negüke ilenür sen emdi ulıp	Niçin ona göre hareket etmedin ve neden şimdi inleyerek, onu çekiştiriyorsun ?
1205	Nelük tirdiñ erdi bu kalğu neñiñ,  negüke ülemediñ artğu neñiñ	Geride kalması mukadder olan malı niçin topladın; ihtiyacından artan malı niçin başkalarına dağıtmadın?
1206	Tirilse osal bolsa yalñuk özün,  ökünsü öziñe ilensü sözün	însan gaflet içinde yaşarsa, peşıman olması ve kendisini suçlu bulması lâzımdır.
1207	Bu kün öknüp asğı negü ay ata,  başın yerke çalsa ulıp miñ kata	Ey baba, bugün peşiman olmanın ve inleyerek, başını yerden-yere vurmanın ne faydası var?
	Aytoldı cevabı Öğdülmişke	AY-TOLDI'NIN ÖĞDÜLMİŞ'E CEVABI
1208	Bu ay toldı aydı ay oğlum eşit,  meni kör usanma yarınlık iş et	Ay-Toldı dedi : — Ey oğlum, dinle; bana bak, sen gafil davranma, âhiret işini yoluna koy.
1209	Osallık meni alktı öknür özüm,  odunğıl osal bolma körklüg yüzüm	Gaflet beni mahvetti, ben peşimanım; sen uyanık dur, gafil olma, ey güzel yüzlüm!
1210	Toğuğlı neçe tuğdı ölgü üçün,  neçe barmasa eltür âhır küçün	Ne kadar doğan varsa, ölmek için doğmuştur; ne kadar dirense de, sonunda zorla götürürler.
1211	Ölügli kişi barça üdke tutuğ,  yetilse üdi kör mañıtmaz butuğ	Ölecek insanların hepsi zamana rehindir; vakti gelince, bak, bir adım bile atamaz.
1212	Muñar meñzetü aydı şâir tili,  tükel söz-turur bu ukulsa kalı	Şâirin buna benzer bir sözü vardır; eğer anlaşılırsa, mükemmel bir sözdür.
1213	Kamuğ neñke vakt ol küni belgülüg,  nefes tın tokırka sanı belgülüg	Her şeyin bir vakti vardır, günü bellidir; nefes alıp-vermenin sayısı bellidir.
1214	Yıl ay kün keçer teg tiriglik keçer,  keçer kün keçürgey seni belgülüg	Yıl, ay ve gün nasıl geçiyorsa, hayat da öyle geçer; geçip-giden günler seni de muhakkak alıp-götürecektir.
1215	Yana aydı ay toldı kör ay oğul,  ne hâlin barır-men meni kör odul	Ay-Toldı sözüne devam etti ve: — Ey oğul — dedi — ben ne hâlde gidiyorum, beni gör ve uyan.
1216	Sen ök sen sakınçım barır-men muñun,  kiçiglikte minsiz kalır sen bu kün	Tek düşüncem sensin, bu endişe ile gidiyorum; sen bugün küçük yaşta, bensiz kalıyorsun.
1217	Negü teg bolur sen meniñde kedin,  meniñ yok sakınçım munıñda adın	Benden sonra ne olacaksın; benim bundan başka bir düşüncem yoktur.
1218	Ata emgeki bolsa oğlı öze,  ol oğlı bilir ötrü kılk yañ tüze	Baba oğlunun yetişmesi için emek sarfederse, oğlu o terbiye altında, iyi olarak yetişebilir.
1219	Kısa tutsa oğlın kör edgü bolur,  atası anası yaruğu bolur	Baba çocuğunu sıkı bir terbiye altında yetiştirirse, annesi ve babası bundan dolayı saadet duyar.
1220	Kalı kıstaçı bolmasa ol oğul,  yava boldı sen ol oğuldın tüñül	Eğer onu sıkı bir terbiye altında yetiştirecek biri bulunmazsa, o çocuk heder olur; sen artık ondan ümidini kes.
1221	Oğulluk ata bolsa bilge tetig,  kısa tutğu tutçı emi bu itig	Çocuk babası âlim ve zeki ise, oğluna dâima sıkı bir terbiye vermelidir; bunun usûlü, çâresi budur.
1222	Negü ter eşitgil oğulluğ kişi,  başında keçürmiş yetilmiş yaşı	Tecrübeli, yaşını başını almış ve çocuk sahibi insan ne der, dinle.
1223	Kimiñ oğlağu bolsa oğlı kızı,  añar yığlağu boldı muñluğ özi	Kimin çocukları nâz içinde yetiştirilirse, o kimseye ağlamak düşer; keder ona mukadderdir.
1224	Kiçigde ata ıdsa oğlın yava,  oğuldın yazuk yok atadın cefâ	Baba çocuğunu küçüklüğünde başı-boş bırakırsa, kabahat ve suç çocukta değil, babadadır.
1225	Oğul kız isiz bolsa kılkı yañı,  ol isiz ata kıldı ıdtı oñı	Çocukların tavrı, hareketi kötü ise, o kötülüğü baba yapmıştır; çocuğu iyi olmaktan mahrum eden odur.
1226	Kısa tutsa oğlın ata ögretü,  uluğ bolsa sevnür oğul kız yetü	Baba çocuğunu sıkı bir terbiye altına alıp, ona her şeyi öğretirse, çocuğu yetişip-büyüyünce, sevinir.
1227	Oğuluğ kısa tut ata bolğuçı,  saña külmesüni kedin kelgüçi	Ey baba olan, çocuğunu sıkı terbiye et; arkadan gelenler sana gülmesinler.
1228	Oğul kızka ögretgü erdem bilig,  bu erdem bile bolsu kılkı silig	Çocuklara fazîlet ve bilgi öğretmeli ki, onlar iyi ve güzel yetişsinler.
	Öğdülmiş cevabı Aytoldıka	ÖĞDÜLMİŞ'İN AY-TOLDI'YA CEVABI
1229	Yanut berdi ögdülmiş aydı ata,  seniñ kadğuñı yep küyer-men tüte	Öğdülmiş cevap verdi ve : — Ey baba, senin kaygım ile yanıp- tutuşuyorum — dedi —
1230	Seniñde kedin men tirig turmayın,  seniñ kadğularıñ közün körmeyin	Ne olurdu, senden sonra yaşamasa idim ve senin bu ıstıraplarına şahit olmasa idim.
1231	Seniñ cânıñı bir bağırsak idi,  maña bersü kadğun meni kodmadı	Bir de merhametli rabbim, senin yerine, benim canımı alsa idi de, bana bu acıyı göstermese idi.
1232	Kalı bermez erse yetilse ecel,  bitilmiş bolur bu ecelke ezel	Eğer senin yerine benim canımı almaz ve ecel sana gelirse, demek bu ecel ezelden mukaddermiş.
1233	Nerek kadğurar sen nerek bu sığıt,  bayat hükmi keldi sığıtnı ağıt	Niçin kederleniyorsun, bu ağlama niçin; gelen Tanrı emridir, ağlamağı bırak.
1234	Kalı dünyâ devlet kalırı üçün,  sığıt kılsa kılma bu bolmaz küçün	Eğer dünya ve devlet arkada kaldığı için ağlıyorsan, ağlama; zorla bunun önüne geçilmez.
1235	Kalı bu tü nimet kalırka yeme,  özüñ yığlar erse yorı yığlama	Eğer sen bu çeşitli mimetler arkada kadığı için ağlıyorsan, bırak; bunlar da ağlamağa değmez.
1236	Telim dünyâ yegli seniñde oza,  kodup bardı barça bu ınçık öze	Senden önce dünyanın zevkini tadan çok kimse, ah-vah ederek, onu bırakıp gitti.
1237	Bilir erdiñ emdi cefâçı ajun,  cefâ kılğusın sen usandıñ özün	Sen şimdi bu zâlim dünyanın sana cefa edeceğini biliyordun, kendin gafil davrandın.
1238	Kamuğ dünyâ bolsa biregüke tüz,  kalır dünyâ ülgi tegir iki böz	Bir insan bütün dünyaya tamamen sahip olsa bile, sonunda dünya kalır; onun kısmetine ancak iki bez düşer.
1239	Tiriglik üçün öknür erse özüñ,  ökün tutçı yığla kurıtma közüñ	Eğer sen geçirdiğin hayat için peşiman oluyorsan, haklısın; durmadan ağla, göz yaşın kurumasın.
1240	Yana yañu ermez keçürmiş künüñ,  negü kıldıñ erse anundı tünüñ	Fakat geçirdiğin günler bir daha geri gelmez; ne yaptınsa-yaptın, artık karanlık âlemi seni bekliyor.
1241	Maña erse emdi bu kadğu sakınç,  sakınç kılma kılğıl sen emdi sevinç	Bu kaygı ve endişe benim için ise, hiç endişe etme; bilâkis, müsterih ol.
1242	Törütülmiş erdiñ törügli ölür,  törügli ölür ol törütgen kalur	Sen yaratılmış idin, her yaratılan ölür; yaratılan ölür, ama yaratan kalır.
1243	Atam erdiñ artuk bağırsak akı,  seniñde bağırsak törütgen takı	Sen benim için çok merhametli ve cömert bir baba idin; fakat yaratan senden daha merhametlidir.
1244	Seni ol törütti saña berdi kut,  maña bermegeymü munu sözke büt	Seni o yarattı, o sana saadet verdi; bana da vermeyecekmi; buna iman et.
1245	Uçuzka ağırlık anıñdın tegir,  kiçigke uluğluk ol ıdsa kelir	Değersize değer ondan gelir; küçük büyüklüğü onun ihsanı ile bulur.
1246	Muñar meñzeyür körse öglüg sözi,  bu öglüg sözi ol kör ögsüz közi	Dikkat edersen, akıllı insanın buna uygun bir sözü vardır; akıllı insanın sözü akılsız için gözdür.
1247	Aziz ol aziz kim azizlarka iz,  anıñdın tegir iz aziz emdi kız	Gerçek aziz o azizdir ki,.azizlere izzet ondan gelir; izzet ve aziz şimdi nâdirdir.
1248	Uçuzka ağır ol kiçigke uluğ,  yavuzka yöleki bedükke ediz	Değersize kıymet, küçüğe büyüklük, büyüğe yükseklik ve ikbâl veren odur; kötüler ona sığınırlar.
1249	Eşitti kör ay toldı oğlı sözin,  kötürdi elig kökke tikti közin	Ay-Toldı oğlunun sözlerini dinledi; elini kaldırdı, gözünü göğe dikti.
1250	Bayatka şükür kıldı artuk üküş,  bayat bermişiñe oğulka ukuş	Oğluna akıl verdiği için, Tanrıya çok-çok şükür etti.
	Aytoldı cevabı Öğdülmişke	AY-TOLDI'NIN ÖĞDÜLMİŞ'E CEVABI
1251	Ayur oğluma boldı köñlüm bütün,  bayat fazlı birle tirilgil kutun	Ay-Toldı dedi: —Ey oğlum, şimdi içim rahat etti; Tanrının fazlı ve keremi ile, saadet içinde yaşa.
1252	Çın aymış ukuşluğ körü bar bu söz,  anıñ manisi bil yiti kıl bu köz	Akıllı bir insan, dikkat edersen, şu sözü çok doğru söylemiş; onun mânasını bil ve iyice dikkat et.
1253	Bayat kimke berse ukuş ög bilig,  kamuğ ârzûlarka yetildi elig	Tanrı kime akıl, anlayış ve bilgi verirse, o bütün arzularına nail olur.
1254	Kimiñ kılkı edgü kılınçı oñay,  tilek buldı barça yaruttı kün ay	Kimin tavrı iyi ve hareketi uslu-başlı olursa, o bütün dileklerine kavuşur, güneşi ve ayı parlak olur.
1255	Kamuğ edgüke mün bu edgü kılınç,  kılınç edgü bolsa bolur miñ sevinç	Bu iyi davranış bütün iyilikler için bir sermâyedir; hareketi iyi olursa, insan bin türlü sevince kavuşur.
1256	Bu ay toldı elgin kötürdi yana,  bayatığ üküş ögdi kıldı senâ	Ay-Toldı tekrar elini kaldırdı, Tanrıya çok hamd ve sena etti.
1257	Ayur ay idim sen törüttüñ tözüg,  yemi birle igdür sen sansız özüñ	-Ey rabbim, sen her şeyi yarattın; sayısız mahlûkların rızkını ihsan edersin — dedi —
1258	Törüttüñ meni sen kötürdüñ kutun,  yazukluğ kuluñ men tapuğsuz otun	Beni yarattın ve saadet içinde yükselttin; ben senin kusurlu, günahkâr ve âsî bir kulunum.
1259	İdi edgü tuttuñ bu üdke tegi,  kamuğ ârzû berdiñ bu dünyâ yegi	Bu zamana kadar sen bana çok lütuf ve ihsanda bulundun; bütün arzularımı yerine getirdin, dünyanın en iyi nimetlerini bana verdin.
1260	Tüzü ârzû nimet tükel men yedim,  sevinçlig men sendin ay edgü idim	Bütün arzu ve nimetlere tamamen nâil oldum; ey iyi rabbim, sen beni her bakımdan sevindirdin.
1261	Maña tegdi hükmüñ barur-men munu,  bir ök oğlum erdi kodur-men unu	Hükmün bugün bana ulaştı, işte gidiyorum; bir tek oğlum vardı, onu da şimdi bırakıyorum.
1262	Ata erdim emdi ölür bu ata,  idim sen tirig sen añar bir kut a	Baba idim, şimdi bu baba ölüyor; ey rabbim, sen dirisin, ona saadet ver.
1263	Erejke yakın tut yırak tut belâ,  ikigün ajunda munı sen yul a	Onu refaha yakın ve belâdan uzak tut; her iki dünyada onun yardımcısı ol.
1264	İsizdin küdezgil ula edgüke,  muñadturmağıl sen yegü kedgüke	Kötülükten koru, iyiliğe ulaştır; onu yiyecek ve giyeceğe muhtaç etme.
1265	Köñüldin berü kıldı edgü duâ,  ay edgü duâ sen belânı yığa	Gönülden gelen iyi dualar etti; ey iyi duâ, sen bütün belâları defet.
1266	Negü ter eşitgil sakınuk kişi,  sakınuk kişi ol kişiler başı	Dinle, takva sahibi ne der; takva sahibi olan kimse insanların başıdır.
1267	Bayat kimke kılsa inâyet basut,  ikigü ajunda bu er buldı kut	Tanrı kime inayet ve yardım ederse, o kimse her iki dünyada mes'ûd olur.
1268	Kayu kulka bolsa bayattın yölek,  bu buldı ikigün ajunda tilek	Tanrı hangi kula muzaheret ederse, o her iki dünyada dileğine kavuşur.
1269	Bayat fazlı bolsa kim erse öze,  kamuğ ârzû nimetke tegdi tüze	Tanrının fazlı kimin üzerine olursa, o bütün arzu ve nimetlere erişir.
1270	Muñar meñzetü aydı öglüg kişi,  kim öglüg sözi tutsa itlür işi	Akıllı insan buna uygun bir söz söylemiştir; kim akıllı insanın sözünü tutarsa, işi iyi gider.
1271	Küdezildi kimni küdezse idi,  tilek buldı nimet talusın yedi	Tanrı kimi gözetirse, o gözetilir, dileğini bulur ve nimetin iyisine nâil olur.
1272	Kayu kul bayatka ınansa turup,  belâ kadğu kapğın öziñe tudı	Hangi kul Tanrıya inanırsa, kendisine belâ ve kaygı kapılarını kapamış olur.
1273	Yana aydı ay toldı uk ay oğul,  ölümüg unıtma öyü tur odul	Ay-Toldı devam etti ve:— Ey oğul, anla— dedi— ölümü unutma, onu dâima düşün ve uyanık bulun.
1274	İnanma tiriglikke yil teg keçer,  usanma bu dünyâdın öz terk köçer	Hayata inanma, yel gibi geçer; gafil olma, bu dünyadan çabuk göçersin.
1275	Bayatka tutuzdum seni men katığ,  tilese küdezgey yitürgey tatığ	Ben seni tamamiyle Tanrıya emânet ettim; o dilerse, gözetir ve nimetini tattırır.
1276	Munu adrılur-men seniñdin bu kün,  ökünçün sığıt birle yığlap ögün	Bu düşünceler içinde peşimanlıkla ağlayıp-sızlayarak, işte bugün senden ayrılıyorum.
1277	Meniñde kedin sen negü kılğuñı,  ayayın eşitgil ukulmış teñi	Benden sonra ne yapacağını sana anlatabildiğim kadar söyleyeyim, dinle.