Aldı Benim Gönlümü

Aldı benüm gönlümi n'oldugum bilimezem
Yavı kıldum ben beni isteyüp bulımazam

Gönülsüz girdüm yola hâlüm hoş gelmez dile
Bir dem derdüm dimege bir dertlü bulımazam

Şâkirem derdümile sataşdum güle güle
Dertlüler bulıcagız ben beni bulımazam

Eydürlerise bana senün gönlün kim aldı
Niçe haber vireyin aglarum eydimezem

Bu benüm gönlüm alan toludur cümle âlem
Kancaru bakarısam ansuz yir görimezem

Ayık olup oturma ayıksuzlar getürme
Severem ışk esrügin ben ayık olımazam

Yûnus'a kadeh sunan Ene'l-Hak demin uran
Erenler cur'asından içdüm ayılamazam

~ Yunus Emre

---

(Günümüze aktarımı)
Aldı benim gönlümü, n'olduğum bilemezim,
Yavı kıldım ben beni, isteyip bulamazım.

Gönülsüz girdim yola, halim hoş gelmez dile,
Bir dem derdim demeye, bir dertli bulamazım.

Şakirem derdim ile, sataştım güle güle,
Dertliler bulacağız, ben beni bulamazım.

Ey derler ise bana, senin gönlün kim aldı?
Nice haber vereyim, ağlarım ey demezim.

Bu benim gönlüm alan, doludur cümle alem,
Nereye bakar isem, onsuz yer göremezim.

Ayık olup oturman, ayıksızlar getirmen,
Severim aşk esriğin, ben ayık olamazım.

Yunus'a kadeh sunan, Enel Hak demin vuran,
Bir cur'a sundu bana, içtim ayılamazım.