Yunus Emre Şiirleri
< Ne Bilsin ... | Ne Söz Kel... >

Ne Der İsem Hükmüm Yürür

Ne dirisem hükmüm yürür elümde fermân tutaram
Ne dirisem hükmüm revân çün hükm-i sultân tutaram

İns ile bu cinn ü perî dîvler benüm hükmümdedür
Tahtum benüm yil götürür mühr-i Süleymân tutaram

İblîs ü âdem kim olur kim azdura yâhûd aza
Bu cümlesi eyü yavuz kamusın andan tutaram

Dünyâ benüm mülküm durur kavmi benüm kavmüm durur
Her dem benüm yargum yürür yargumı handân tutaram

Senün gibi cân var iken Âb-ı Hayât isteyeni
Karanulıga gireni ben anı hayvân tutaram

Ansuz olursam ölürem anunla diri oluram
Siz sanmanuz ki dirligi hemîşe cândan tutaram

Dînüm îmânum ol durur ansuz olursam dünyede
Ne pûta-hâça taparam ne dîn ü imân tutaram

Yûnus eydür hîç şek degül ol benven ü ben olvanun
Ben ne dirisem dost tutar dost didügin ben tutaram

~ Yunus Emre


(Günümüze aktarımı)
Ne der isem hükmüm yürür, elimde ferman tutarım,
Ne der isem hükmüm revan, çün hükmü sultan tutarım.

İnsanlar, cinler, periler, devler benim hükmümdedir,
Tahtım benim yel götürür, Mührü Süleyman tutarım.

İblis ve Adem kim olur, kim azdıra yahut aza,
Bu cümlesi eyi yavuz, kamusun ondan tutarım.

Dünya benim mülküm olur, kavmi benim kavmim olur,
Her dem benim yargım yürür, yargımı handan tutarım.

Senin gibi can var iken, abıhayat isteyeni,
Karanlık yere gireni, ben onu hayvan tutarım.

Onsuz olursam ölürüm, onunla diri olurum,
Siz sanmanız ki dirliği, hemişe candan tutarım.

Dinim imanım o olur, onsuz olursam dünyada,
Ne puta, haça taparım, ne din ne iman tutarım.

Yunus der ki: Hiç şek değil o benimdir, ben onunum,
Ben ne der isem dost tutar, dost dediğin ben tutarım.