Beni Anmaklığa Benden Fariğim

Beni anmaklıga benden farigvam
N'iderem anuban bes ne lâyıkvam

Benüm yoldaşlıgum edebe sıgmaz
Edebsüz kişiye niçün refîkvam

Cihâna düşmişem elsüz ayaksuz
Mekândan katı bu hâle ırakvam

Bu cümle egleyen döküldi kaldı
Ne esrük ne humâr ne hod ayıkvam

Ne sabr u meskenet ne hod becid iş
Ne adım adaram ne hod tarîkvam

Bugün cihâna geldüm uş giderem
Sanasın bir eve kondum konakvam

Kanı Yûnus kanı cünbiş harekât
Ne ser-mâyem ola ne var ne yokvam

~ Yunus Emre


(Günümüze aktarımı)
Beni anmaklığa benden fariğim,
N'iderim anarak ne de layığım.

Benim yoldaşlığım edebe sığmaz,
Edepsiz kişiye niçin refiğim.

El tutmaz ayak gitmez cihana düştüm,
Ne karar, ne mekan, ne sert tefriğim.

Kibirden gururdan kurtuldum artık,
Ne esriğim, ne mahmur, ne de ayığım.

Ne sabır, ne sükun, ne de çabuk iş,
Ne adım atarım, ne tez yolcuyum.

Bugün gelmiş isem yarın giderim,
Bu cihan evine konmuş konuğum.

Hani Yunus, hani cünbiş harekat,
Ne sermayem ola, ne var ne yoğum.