Beni Anmaklığa Benden Fariğim
Beni anmaklıga benden farigvam
N'iderem anuban bes ne lâyıkvam
Benüm yoldaşlıgum edebe sıgmaz
Edebsüz kişiye niçün refîkvam
Cihâna düşmişem elsüz ayaksuz
Mekândan katı bu hâle ırakvam
Bu cümle egleyen döküldi kaldı
Ne esrük ne humâr ne hod ayıkvam
Ne sabr u meskenet ne hod becid iş
Ne adım adaram ne hod tarîkvam
Bugün cihâna geldüm uş giderem
Sanasın bir eve kondum konakvam
Kanı Yûnus kanı cünbiş harekât
Ne ser-mâyem ola ne var ne yokvam
~ Yunus Emre
(Günümüze aktarımı)
Beni anmaklığa benden fariğim,
N'iderim anarak ne de layığım.
Benim yoldaşlığım edebe sığmaz,
Edepsiz kişiye niçin refiğim.
El tutmaz ayak gitmez cihana düştüm,
Ne karar, ne mekan, ne sert tefriğim.
Kibirden gururdan kurtuldum artık,
Ne esriğim, ne mahmur, ne de ayığım.
Ne sabır, ne sükun, ne de çabuk iş,
Ne adım atarım, ne tez yolcuyum.
Bugün gelmiş isem yarın giderim,
Bu cihan evine konmuş konuğum.
Hani Yunus, hani cünbiş harekat,
Ne sermayem ola, ne var ne yoğum.