Bu Dünyaya Gelen Kişi
Bu dünyeye gelen kişi âhir yine gitse gerek
Müsâfirdür vatanına birgün sefer itse gerek
Vade kılduk ol dostıla biz bu cihâna gelmedin
Pes ne kadar eglenevüz ol vademüz yitse gerek
Biz de varavuz ol ile kaçan ki vademüz gele
Kişi varacagı yire gönlini berkitse gerek
Gönül niçe berkitmeye dost iline giden yola
Âşık kişiler cânına bu yola harc itse gerek
Cân neye ulaşırısa akıl da ana harc olur
Gönül neyi severise dil anı şerh itse gerek
Aceb midür âşık kişi ma'şûkını zikr iderse
Işk başından aşıcagaz gönlini zâr itse gerek
Yûnus imdi sever isen andan haber virgil bize
Âşıkun oldur nişânı maşûkın eyitse gerek
~ Yunus Emre
(Günümüze aktarımı)
Bu dünyaya gelen kişi, ahir yine gitse gerek,
Misafirdir vatanına, bir gün sefer etse gerek.
Vade kıldık o dost ile biz bu cihana gelmeden,
Nere kadar eğleniriz, o vademiz yetse gerek.
Biz de varırız o ile, nasıl ki vademiz gele,
Kişi varacağı yere, gönlünü berkitse gerek.
Gönül nice berkitmeye dost iline giden yola,
Aşık kişiler canını bu yola harc etse gerek.
Can niye ulaşır ise, akıl da ona harc olur,
Gönül neyi sever ise, dil onu şerh etse gerek.
Acep midir aşık kişi, maşuğunu zikrederse,
Aşk başından aşacağız gönlünü zar etse gerek.
Yunus şimdi sever isen, ondan haber ver sen bize,
Aşığın odur nişanı, maşuğun söylese gerek.