Ey Beni Ayıplayan Gel Beni Aşktan Kurtar

İy beni ayıblayan gel beni ışkdan kurtar
Ger elünden gelmezse söyleme fâsid haber

Âşıklarun ahvâli ma'şûk katında biter
Sözün var ana söyle benüm elümde ne var

Dost yüzinden nikâbı her kim giderdiyise
Hicâb kalmadı ana ayruk ne hayr u ne şer

Hîç kimesne kendüden hâlden hâle gelmedi
Âşıklarun cânına ma'şûka urur minkâr

Kim ki ışk kadehinden bir zerre içdiyise
Ana ne akl u ne us ne esrük ü ne humâr

Tek ben degilem âşık ol ma'şûk nazarında
Işk yolına cân fidî benüm gibi sâd-hezâr

Âşıklarun hâlini âşık olanlar bilür
Işk bir gizlü haznedür gizlü gerekdür esrâr

Korkaram söylemege şerî'at edebinden
Yohsa eydeydüm sana dahı ayruksı haber

Kim vire bu dilile ol ma'şûkadan haber
Meger ol kimseler kim cân içinde cânı var

Yûnus ölürse ne gam ışk içinde kardaşlar
Işk yolına uyagan ma'şûk burcında togar

~ Yunus Emre

---

(Günümüze aktarımı)
Ey beni ayıplayan, gel beni aşktan kurtar,
Elinden gelmez ise söyleme fesat haber.

Aşıkların ahvali maşuk katında biter,
Sözün var ona söyle, benim elimde ne var.

Dost yüzünden nikabı her kim giderdi ise,
Hicap kalmadı ona, artık ne hayır ne şer.

Hiç kimesne kendinden halden hale gelmedi,
Aşıkların canına maşuka vurur minkar.

Kim ki aşk kadehinden bir zerre içti ise,
Ona ne akıl, ne us, ne esrik, ne de humar.

Tek ben değilim aşık, o maşuk nazarında,
Aşk yoluna can feda, benim gibi sad hezar.

Aşıkların halini aşık olanlar bilir,
Aşk bir gizli haznedir, gizli gerektir esrar.

Korkarım söylemeğe şeriat edebinden,
Yok ise söyleyeyim daha ayrıksı haber.

Kim vere bu dil ile o maşukadan haber,
Meğer o kimseler ki, can içinde canı var.

Yunus ölürse ne gam, aşk içinde kardaşlar,
Aşk yoluna uyanan, maşuk burcunda doğar.