Ey Bana İyi Diyen Benim Kamudan Yavuz

İy bana eyü diyen benem kamudan yavuz
Alnumı ay bilürem bu gözlerümi yılduz

Bu vücûdum şehrinde buçuk pûlluk uçuk yok
Amelüm mahalleri ser-te-ser kalmış ıssuz

Hücrede vü bucakda Hakk'a lâyık olmadum
Kiminde derd ü firâk kiminde eserlü söz

Halk hep ayagın turur ben segirdüm oturdum
Geçdüm sadır yirine kalın döşek yirüm düz

Bunun gibi sâlûslık çün kim elüme girdi
Ayruk n'işüme yarar derd ü firâk âh u sûz

Olmaz sözi dimezem ben marifet ehline
Zîrâ disem inanmaz agaçda bitdi karpuz

Ben bir kitâb okıdum kalem anı yazmadı
Mürekkeb eylerisem yitmeye yidi deniz

Ben oruç-namâz içün süçi içdüm esridüm
Tesbîh-seccâde içün dinlerem şeşte-kopuz

Yûnus'un bu sözinden sen ma'nî anlarısan
Konya menâresini göresin bir çuvalduz

~ Yunus Emre

---

(Günümüze aktarımı)
Ey bana iyi diyen, benim kamudan yavuz,
Alnımı ay bilirim, bu gözlerimi yıldız.

Bu vücudum şehrinde buçuk pulluk uçuk yok,
Amelim mahalleri serteser kalmış ıssız.

Hücrede ve bucakta Hakk'a layık amel yok,
Kiminde derdi firak, kiminde eserli söz.

Halk hep ayakta durur, ben seğirdim oturdum,
Geçtim sadır yerine, döşek kalın, yerim düz.

Bunun gibi salusluk çünkim elime girdi,
Ne işime yarar ki dert ve firak ah ve suz.

Olmaz sözü demezim ben marifet ehline,
Zira desem inanmaz ağaçta bitti karpuz.

Ben bir kitap okudum, kalem onu yazmadı,
Mürekkep eyler isem, yetmeye yedi deniz.

Ben oruç namaz için sücü içtim esridim,
Tesbih seccade için dinlerim şeşte kopuz.

Yunus'un bu sözünden sen mana anlar isen,
Konya minaresini görürsün bir çuvaldız.