Ey Bana İyi Diyen Benim Kamudan Kemter

İy bana eyü diyen benem kamudan kemter
Şöyle mücrimem yolda mücrimler benden server

Benüm gibi mücrim kul gel iste bir dahı bul
Dilümde ilm ü usûl gönlüm de dünyâ sever

Zâhirüm eyü adda gönlüm fâsid tâatda
Bulunmaya Bagdâd'da bencileyin bir ayyâr

Taşum biliş içüm yâd dilüm hoş gönlüm murtad
Yavuz işe eyü ad böyle fitne kanda var

Taşum göyner içüm ham dirligüm budur müdâm
Yol varmadum bir kadem Arş'dan virürem haber

Hırkam suçuma perde endîşem fâsid yirde
Gönlüm ayruk bâzârda dilümde sözüm esrâr

Kime kim ögüt virdüm ol Hakk'a irdi gördüm
Bana benüm ögüdüm hîç eylemedi eser

Dakındum şeyhlik adın kodum ma'şûk tâatın
Virdüm nefsün murâdın kanı Hakk'ıla bâzâr

Yayıldı Yûnus adı suçdur cümle tâatı
Çalab'um inâyeti suçın geçüre meger

~ Yunus Emre

---

(Günümüze aktarımı)
Ey bana iyi diyen, benim kamudan kemter,
Şöyle suçlarım yolda, suçlular benden server.

Benim gibi suçlu kul, gel iste bir daha bul,
Dilim ilim ve usul, gönlüm de dünya sever.

Görüntüm iyi adda, gönlüm fesat taatta,
Bulunmaya Bağdad'da, bencileyin bir ayyar.

Dışım biliş, içim yad, dilim hoş, gönlüm mürted,
Kötü işe iyi ad, böyle fitne nerde var.

Dışım göyner, içim ham, dirliğim budur müdam.
Yol varmadım bir kadem, Arş'tan veririm haber.

Hırkam suçuma perde, endişem fesat yerde,
Gönlüm ayrık pazarda, dilimde sözüm esrar.

Kime ki öğüt verdim, o Hakk'a erdi gördüm.
Bana benim öğüdüm, hiç eylemedi eser.

Takındım şeyhlik adın, kodum maşuk taatın.
Verdim nefsin muradın, kanı Hak ile pazar.

Yayıldı Yunus adı, suçtur cümle taatı,
Çalab'ım inayeti, suçun geçire meğer.