Ey Çok Kitaplar Okuyan

İy çok kitâblar okıyan sen kim dutarsın bana dak
Tâ bilesin sırrı ıyân gel ışkdan okı bir varak

Okımagıl ilmün yüzin ilme amel eyle güzin
Aç gönülden bâtın gözin âşık-ma'şûk hâline bak

Gör ma'şûkun ne işdedür âşık dahı ol işdedür
İkisi bir sır işdedür iki sanup kalma ırak

İkilikden geçemedün hâli kâlden seçemedün
Hak'dan yana uçamadun fakîlık oldı sana fak

Cübbe vü hırka taht u tâc bular virürler ışka bâc
Dört yüz mürîd ü elli hac terk eyledi Abdü'r-rezzâk

Anun gibi dîn ulusı hâç öpdi çaldı nâkûsı
Sen dahı bırak nâmûsı nefsün itini oda yak

Ger sen sana geldünise sıfat nedür bildünise
Hakk'a mutî' oldunısa ne kim dirisen bana hak

Bilmeyesin bed-nâm u nâm bir ola sana hâs u âm
Bildünise ilmi tamâm gel imdi okı bir varak

Yirde vü gökde ışkıla ışkdan gelür her söz dile
Bî-çâre Yûnus ne bile ne kara okıdı ne ak

~ Yunus Emre

---

(Günümüze aktarımı)
Ey çok kitaplar okuyan, sen ki tutarsın bana dak,
Ta bilesin sırrı ayan, gel aşktan oku bir varak,

Okumalı ilmin yüzün, ilme amel gerek güzin,
Aç gönülden batın gözün, aşık maşuk haline bak.

Gör maşuğun ne iştedir, aşık dahi o iştedir,
İkisi bir sır iştedir, iki sanıp kalma ırak.

İkilikten geçemedin, hali kalden seçemedin,
Dosttan yana uçamadın, fakilik oldu sana fak.

Cübbeyle hırka, tahtla tac, bunlar verirler aşka bac,
Dört yüz mürit ve elli hac, terk eyledi Abdülrezzak.

Onun gibi din ulusu, hac öptü, çaldı nakusu,
Sen dahi bırak namusu, nefsin itini oda yak.

Sen kendine geldin ise, sıfat nedir bildin ise,
Hakk'a bağlı oldun ise, ne söyler isen bana hak.

Bilmeyesin bednam ve nam, bir ola sana hasuam,
Bildim ise ilmi tamam, gel şimdi oku bir varak.

Yerde ve gökde aşk ile, aşktan gelir her söz dile,
Biçare Yûnus ne bile, ne kara okudu, ne ak.