Hani Bana Sabır Karar

Kanı bana sabr u karâr senün sözüni dinleyem
Kanı bana akl u bili tuydurmadın seni sevem

Kanı bana ol havsala kim hâlümi bilmeyeler
Kanı bana zûr u kuvvet kim senün ışkuna döyem

Cânum seni seveliden benüm hâlüm hâle döner
Kanı bana usûl-i dîn ilmün edebin ögrenem

İzzet ü erkân eyü ad ışk yolına noksân durur
Ben n'iderem eyü adı çün terbiyet ışkdan yirem

Gerçek sana âşıkısam ârlanmaklık nemdür benüm
Şükrâne cânumı virem ger melâmet tonın geyem

Zühd ü tâat usûl-i din ışk haddinden taşra durur
Nisbet degüldür ana hem secde vü rükû u kıyâm

Dost sûreti gözgü durur bakan kendü yüzin görür
Gelsün o kendüsüz gelen ben râzumı ana direm

Cân gözile bakan görür Yûnus gözile gördügin
Yohsa yaban gözi ile kimseneye ne söyleyem

~ Yunus Emre

---

(Günümüze aktarımı)
Hani bana sabır karar, senin sözünü dinleyem,
Hani bana akıl bili, duydurmadan seni sevem?

Hani bana o havsala, ki halimi bilmeyeler,
Hani bana zor ve kuvvet, ki senin aşkına döyem.

Canım seni seveliden, benim halim hale döner,
Hani bana usul-i din, ilmin edebin öğrenem.

İzzet ve erkan iyi ad, aşk yoluna noksan durur,
Ben n'iderim iyi adı, çün terbiyet aşktan yerem.

Gerçek sana aşık isem, arlanmaklık n'emdir benim?
Şükrane canımı verem, ger melamet donun giyem.

Zühtü taat usul-i din, aşk haddinden taşra durur,
Nisbet değildir ona hem secde hem rüku ve kıyam.

Dost sureti gözgü durur, bakan kendi yüzün görür,
Gelsin o kendisiz gelen, ben razımı ona derem.

Can gözüyle bakar görür, Yunus gözüyle gördüğün,
Yoksa yaban gözü ile kimseneye ne söyleyem?