Kul Padişahsız Olmaz

Kul pâdişâhsuz olmaz pâdişâh kulsuz degül
Pâdişâhı kim bileydi kul itmese yort savul

Sultân hemîşe sultân kul hemîşe kulıdı
Ol kadîm pâdişâydı usûl içinde usûl

Tanrı kadîm kul kadîm ayrılmadum bir adım
Gör kul kim Tanrı kimdür anla iy sâhib-kabûl

Bize birlik sarâyın togru beşâret ayın
Geç ikilik fikrinden kogıl benligi yâ kul

Gör imdi gizlü seyri seyir içinde sırrı
Kul bilmez bu tedbîri kime degdi bu nüzûl

Eyid eyid kamusın ne kân u ne madensin
Sûret-i pür-manîsin pâdişâhı sende bul

Gel imdi hicâbun aç senden ayrıl sana kaç
Sende bulasın Mi'râc sana gelür cümle yol

Kanca vardun iy âkil bir agızdan cümle dil
Cüz'iyyât-ı müselsel haber virür akl-ı kül

Yûnus bak neredesin ne yirde ne gökdesin
Bekle edeb perdesin gel imdi gel tapu kıl

~ Yunus Emre

---

(Günümüze aktarımı)
Kul padişahsız olmaz, padişah kulsuz değil,
Padişahı kim bildi, kul etmese yort savul.

Sultan hemişe sultan, kul hemişe kul idi,
O kadim padişahtı usul içinde usul.

Tanrı kadim, kul kadim, ayrılmadım bir adım,
Gör kul kim, Tanrı kimdir, anla ey sahip kabul.

Bize birlik sarayın, doğru beşaret ayın,
Geç ikilik fikrinden, bırak benliği ya kul.

Gör şimdi gizli seyri, seyir içinde sırrı,
Kul bilmez bu tedbiri, kime değdi bu nüzül.

Söyle söyle kamusun, ne kan ne de madensin,
Sureti pür manisin, padişahı sende bul.

Gel şimdi hicabın aç, senden ayrıl sana kaç,
Sende bulasın mirac, sana gelir cümle yol.

Nere vardın ey akil, bir ağızdan cümle dil,
Cüziyatı müselsel haber verir aklı kül.

Yunus bak neredesin, ne yerde, ne gökdesin,
Bekle edep perdesin, gel şimdi gel tapu kıl.