La Şerikten Okursun
Lâ-şerîkden okursın sonra şerîk katarsın
Bire iki dimegi kimden fetvâ dutarsın
Dîn ü îmân bünyâdı togrulıkla gerçeklik
Ol tamâm olmayıcak neyile dîn çatarsın
Çün Kurân gökden indi anı Allâh buyurdı
Andan haber virsene hâ kitâbdan ötersin
Okursın tasnîf kitâb niçe binâ vü irâb
Havf ü recâ sende yok eyle ki bir Tatar'sın
İlm okımak bilmeklik kendözini bilmekdür
Pes kendözün bilmezsen bir hayvândan betersin
İlm okımak manîsi ibret anlamagiçün
Çün ibretden degülsin görmedin taş atarsın
On iki bin hadîsi cem eyledi Mustafâ
Anı işitdün meger şerh ile söz satarsın
Kılursın riyâ namâz yazugun çok hayrun az
Dinle neye varur söz Cehennem'de yatarsın
Halkı fetvâ virürsin yâ sen niçün dutmazsın
İlmün var amelün yok hâ günâha batarsın
Sen fakîhsün ben fakîr sana tanumuz yokdur
İhlâsıla gelürsen bizden nesne ütersin
Bu düzilen tertîbi ayruksıdı mı dirsin
Başaramazsın hâce endîşeden yitersin
Yûnus miskîn bu sözi ışk âleminden söyler
Dime bilmedin ana kendözünden katarsın
~ Yunus Emre
(Günümüze aktarımı)
La şerikten okursun, sonra şerik katarsın,
Bire iki demeyi kimden fetva tutarsın?
Din ve iman bünyadı doğrulukla gerçeklik,
O tamam olmayınca neyinle dîn çatarsın?
Çün Kuran gökten indi, onu Allah buyurdu,
Ondan haber versene, ha kitaptan ötersin.
Okursun tasnif kitap, nice bina ve irap,
Havf ve reca sende yok, öyle ki bir Tatar'sın.
İlm okumak bilmeklik, kendözünü bilmektir,
Kendözünü bilmezsen, bir hayvandan betersin.
İlm okumak manisi ibret anlamak için,
Çün ibrette değilsin, görmeden taş atarsın.
On iki bin hadisi cem eyledi Mustafa,
Onu işittin meğer, şerh ile söz satarsın.
Kılarsın riya namaz, yazığın çok, hayrın az,
Dinle neye varır söz, cehennemde yatarsın.
Halka fetva verirsin, ya sen niçin tutmazsın,
İlmin var amelin yok, ha günaha batarsın.
Sen fakihsin ben fakir, sana tanımız yoktur,
İhlas ile gelirsen bizden nesne ütersin.
Bu düzülen tertibi ayrıksadı mı dersin?
Başaramazsın hoca, endişeden yitersin.
Yunus miskîn bu sözü aşk aleminden söyler,
Deme bilmedin ona, kendözünden katarsın.