Şöyle Hayran Eyle Beni
Şöyle hayrân eyle beni ışkun odına yanayın
Her kancaru bakarısam gördügüm seni sanayın
Beni okıdı sultânum uş gönüldi gider cânum
Elden bırakdı benligi bunda niçe egleneyin
Senün kokun tuydı cânum terkin urdum bu cihânun
Aceb kandadur mekânun ya ben kanda isteyeyin
Dört mezhebün âşıkıyam yidi mezheb geçdi cânum
Kogıl beni söyletmegil bu yollarda uyanayın
Yidi Tamu didükleri katlanmaya bir âhuma
Sekiz uçmak eglemeye bunda niye egleneyin
Sekiz Uçmak arz olursa yitmiş bin Hûrî gelürse
Aldamaya bu cânumı bunda nite aldanayın
Dilde söylenür haberün hergiz bulunmaz eserün
Götür yüzünden perdeyi dîdâruna göyüneyin
İlm-i hikmet okıyanlar ışkdan fakîr durur bunlar
Mansûr oldum asun beni hep dillerde söyleneyin
Yûnus dimedi bu sözi câna toldı dost âvâzı
Kördür münâfıkun gözi ya ben niçe göstereyin
~ Yunus Emre
(Günümüze aktarımı)
Şöyle hayran eyle beni, aşkın oduna yanayım,
Her nereye bakar isem, gördüğüm seni sanayım.
Beni okudu sultanım, uş gönüldü gider canım,
Elden bıraktı benliğim bunda nice eğleneyim.
Senin kokun duydu canım, terkin vurdum bu cihanın,
Acep nerdedir mekanın, ya ben nerde isteyeyim.
Dört mezhebin aşığıyım, yedi mezhep geçti canım,
Bırak beni çok söyletme bu yollarda uyanayım.
Yedi tamu dedikleri katlanmaya bir ahıma,
Sekiz uçmak eğlemeye bunda niye eğleneyim.
Sekiz uçmak arz olursa yetmiş bin huri gelirse,
Aldatmaya bu canımı bunda nasıl aldanayım.
Dilde söylenir haberin, hergiz bulunmaz eserin,
Götür yüzünden perdeyi, didarına göyüneyim.
İlmi hikmet okuyanlar, aşktan fakir durur bunlar,
Mansûr oldum asın beni, hep dillerde söyleneyim.
Yunus demedi bu sözü, cana doldu dost avazı,
Kördür münafığın gözü ya ben nice göstereyin.