Yer Gök Yaratılmadan

Yir gök yaradılmadın Hak bir gevher eyledi
Nazar kıldı gevhere sızurdı dür eyledi

Gevherden bug çıkardı bugından gök yaratdı
Gök yüzinün bizegin çok yılduzlar eyledi

Göge eytdi dön didi ay-gün yürisün didi
Suyı muallak kodı üstinde yir eyledi

Yir çalkandı turmadı bir dem karâr kılmadı
Yüce yüce tagları Hak çöksüler eyledi

Azrâîl gökden inde bir avuç toprak aldı
Dört ferişte yogurdı bir peygamber eyledi

Çün cân gevdeye irdi ahsurdı öri turdı
El götürüp ol demde Hakk'a şükür eyledi

Allah eydür Âdem'e çün kim irdün bu deme
Bu dünyâda ne didün dilün neyi söyledi

Yogiken var eyledün topragiken cân virdün
Kudret diliyle andun dilüm söyler eyledi

Bu söz Hakk'a hoş geldi kulın azîz eyledi
Ne geçdise gönlinden virdi hâzır eyledi

Bu söz Yûnus'a kandan kim vire haber cândan
Meger kim ol lutf ıssı ana nazar eyledi

~ Yunus Emre

---

(Günümüze aktarımı)
Yer gök yaratılmadan Hak bir gevher eyledi,
Nazar kıldı gevhere sızdırdı dür eyledi.

Gevherden buğ çıkardı, buğundan gök yarattı,
Gökyüzünün bezeğin çok yıldızlar eyledi.

Gökyüzüne dön dedi, ay gün yürüsün dedi,
Suyu muallak kodu, üstüne yer eyledi.

Yer çalkandı durmadı, bir dem karar kılmadı,
Yüce yüce dağları Hak çöksüler eyledi

Azrail gökten indi, bir avuç toprak aldı,
Dört ferişte yoğurdu bir peygamber eyledi.

Çün can gövdeye girdi, aksırdı ayaklandı,
El götürüp o demde Hakk'a şükür eyledi.

Allah dedi Adem'e şükür erdin bu deme,
Bu dünyada ne duydun, dilin neyi söyledi?

Yok iken var eyledin, toprak iken can verdin,
Kudret diliyle andın, dilim söyler eyledi.

Bu söz Hakk'a hoş geldi, kulun aziz eyledi,
Ne geçtiyse gönlünden, verdi hazır eyledi.

Bu söz Yunus'a nerden, haber veresi candan,
Meğer o sultan lütfü, ona nazar eyledi.