Yavlak Acep Geldi Bana

Yavlak aceb geldi bana dünyâ içinde işbu hâl
Gice konuk olan kişi gine sabâh göçer fi'l-hâl

Eger girçek konugısan aç gözün uyanugısan
Sen bu söze tanugısan girü kalur mülkile mâl

Mâlunı özge kişi yir sen var anda hisâbın vir
Sinün hemân bir adım yir gel gör âhir nedür bu fâl

Gözün görürken yi-yidür eylemegil bunca özür
Bu dünyede hâsıl nedür hayreyle bâzârı vir al

Ben diyeyin sözün hakkın işit unutma key sakın
Uş kıyâmet geldi yakın gönlünden geçmesün hayâl

Andan İsrâfîl Sûr ura ölenler yirinden tura
Mizân terâzû kurıla hükmini ide zü'l-Celâl

Sultân u kullar bir ola anda heybet katı ola
Dahı ayruksı hâl ola kurtulmaklık anda muhâl

Bunda korkmazısan Yûnus anda korkudurlar seni
Eger dirligün hakkısa Sırât'ı geçesin sehel

~ Yunus Emre


(Günümüze aktarımı)
Yavlak acep geldi bana dünya içinde işbu hal,
Gece konuk olan kişi, gene sabah göçer filhal.

Eğer gerçek konuk isen, aç gözün uyanık isen.
Sen bu söze tanık isen, geri kalır mülk ile mal.

Malını özge kişi yer, sen orda hesabın ver,
Senin hemen bir adım yer, gel gör ahir nedir bu hal.

Gözün görürken ye, yedir, yoktur diye etme özür,
Bu dünyada hasıl nedir, hayreyle pazarı ver, al.

Ben diyeyim sözün hakkın, işit unutma key sakın,
Uş kıyamet geldi yakın, gönlünden geçmesin hayal.

Ordan İsrafil sur vura, ölenler yerinden dura,
Mizan terazi kurula, hükmünü ede Zülcelal.

Sultan ve kullar bir ola, orda heybet katı ola,
Dahi ayrıksı hal ola, kurtulmaklık orda muhal.

Burda korkmaz isen Yunus, orda korkuturlar seni,
Eğer dirliğin hak ise, Sırat'ı geçesin sehel.