Yine Geldi Aşk Elçisi

Yine geldi ışk elçisi yine toldı meydânumuz
Yine teferrüc-gâh oldı sagdan sola dört yanumuz

Yine mahfiller düzüldi yine badyalar kuruldı
Yine kadehler sunuldı esrük oldı cânlarumuz

Ev içi ışkıla toldı ulu kiçi âşık oldı
Cânlarumuz hayrân oldı tagıldı perîşânumuz

Bir niçemüz Hak'dan aldı bir niçemüz Hak'dan toldı
Bir niçe Süleymân oldı ışk tahtına binenümüz

Bir niçemüz Leylî oldı bir niçemüz Mecnûn oldı
Bir niçemüz Ferhâd oldı ışkdan haber tuyanumuz

Meydânumuz meydân oldı cânlarumuz hayrân oldı
Her dem Arş'a seyrân oldı Hazret oldı dîvânumuz

Düşmiş idük ol kaldurdı birligin bize bildürdi
İçümüze ışk toldurdı dürüst oldı imânumuz

Sorarısan dost kandadur kanda istersen andadur
Hem gönülde hem cândadur hîç kalmadı gümânumuz

Yûnus ışkun vasfın söyler girçeklere haber eyler
Mahrûmlarun cânı göyner eşker'oldı pinhânumuz

~ Yunus Emre

---

(Günümüze aktarımı)
Yine geldi aşk elçisi, yine doldu meydanımız,
Yine teferrücgah oldu, sağdan sola dört yanımız.

Yine mahfiller düzüldü, yine badyalar kuruldu,
Yine kadehler sunuldu, esrik oldu canlarımız.

Ev içi aşk ile doldu, ulu kişi aşık oldu,
Canlarımız hayran oldu, dağıldı perişanımız.

Bir nicemiz Hak'tan aldı, bir nicemiz Hak'tan doldu,
Bir nice Süleyman oldu aşk tahtına binenimiz.

Bir nicemiz Leyli oldu, bir nicemiz Mecnun oldu,
Bir nicemiz Ferhat oldu, aşktan haber duyanımız.

Meydanımız meydan oldu, canlarımız hayran oldu,
Her dem Arş'a seyran oldu, hazret oldu revanımız.

Düşmüş idik o kaldırdı, birliğin bize bildirdi,
İçimize aşk doldurdu, dürüst oldu imanımız.

Sorar isen dost nerdedir, nerde istersen ordadır,
Hem gönülde hem candadır, hiç kalmadı gümanımız.

Yunus aşkın vasfın söyler, gerçekleri haber eyler,
Mahrumların canı göyner, eşker oldu pinhanımız.