Yine Yüzünü Gördüm

Yine yüzini gördüm yine yüregüm yandı
Dost senün ışkun odı yüregüme dayandı

Görklü yüzüni gören gönlini sana viren
Bellü tapunda turan ne toydı ne usandı

Gevherdür senün özün güneşden arı yüzün
Şekerden datlu sözün her kim gördi utandı

Şu gönlüm garîb idi cigerüm kebâb idi
Görklü yüzüni gördüm içüm taşum bezendi

Yûnus Emre bî-karâr şol hûb yüze intizâr
Senden ayrılmaz nazar vardı yakıldı yandı

~ Yunus Emre

---

(Günümüze aktarımı)
Yine yüzünü gördüm, yine yüreğim yandı,
Dost senin aşkın odu yüreğime dayandı.

Görklü yüzünü gören, gönlünü sana veren,
Belli tapında duran, ne doydu, ne usandı.

Gevherdir senin özün, güneşten arı yüzün,
Şekerden tatlı sözün, her kim gördü utandı.

Şu gönlüm garip idi, ciğerim kebap idi,
Görklü yüzünü gördüm, içim dışım bezendi.

~ Yunus Emre bikarar, şu hub yüze intizar.
Senden ayrılmaz nazar vardı yakıldı yandı.