| قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِۙ(١) |
(1) De ki: "Sabahın rabbine sığınırım; |
| Gul e’ûzu bi-Rabbi’l-felak. |
| مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَۙ(٢) |
(2) Yarattığı şeylerden gelebilecek kötülüklerden; |
| Min şerri mâ halak. |
| وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ اِذَا وَقَبَۙ(٣) |
(3) Karanlığı çöktüğü zaman gecenin şerrinden; |
| Ve min şerri ğasigın izâ vegab. |
| وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِۙ(٤) |
(4) Düğümlere üfürenlerin şerrinden; |
| Ve min şerri’n-neffâsâti fi’l-ugad. |
| وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ اِذَا حَسَدَ(٥) |
(5) Bir de kıskandığı vakit kıskanç kişinin şerrinden!" |
| Ve min şerri hâsidin izâ hased. |
