| قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِۙ | ١ |
(1) De ki: "Sabahın rabbine sığınırım; |
| Gul e’ûzu bi-Rabbi’l-felak. |
| مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَۙ | ٢ |
(2) Yarattığı şeylerden gelebilecek kötülüklerden; |
| Min şerri mâ halak. |
| وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ اِذَا وَقَبَۙ | ٣ |
(3) Karanlığı çöktüğü zaman gecenin şerrinden; |
| Ve min şerri ğasigın izâ vegab. |
| وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِۙ | ٤ |
(4) Düğümlere üfürenlerin şerrinden; |
| Ve min şerri’n-neffâsâti fi’l-ugad. |
| وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ اِذَا حَسَدَ | ٥ |
(5) Bir de kıskandığı vakit kıskanç kişinin şerrinden!" |
| Ve min şerri hâsidin izâ hased. |
