Aşksızlara Verme Öğüt

Işksuzlara virme ögüt ögüdünden alur degül
Işksuz âdem hayvân olur hayvân ögüt bilür degül

Eksük olman ehillerden kaça görün câhillerden
Tanrı bîzâr bahillerden bahil dîdâr görür degül

Kara taşa su koyarsan elli yıl ısladurısan
Hemân taş gine bayagı hünerlü taş olur degül

Taşdan çıkar dürlü sular ayagından biter neler
Câhil gönli taşdan beter câhil gelmez gelür degül

Boz yapalak devlingece emek yime irte-gice
Anun işi gözsepekdür salup ördek alur degül

Şah balabân şâhin togan zihî ögmiş anı ögen
Togan za'îf olurısa toganlıkdan kalur degül

Ol iki cihân güneşi zâhir dünyâsın degşürdi
Câhil anı öldi sanur ol hod ölmez ölür degül

Yûnus olma câhillerden ırak olma ehillerden
Câhil ne var mü'minise câhillikden kalur degül

~ Yunus Emre

---

(Günümüze aktarımı)
Aşksızlara verme öğüt, öğüdünden alır değil,
Aşksız kişi hayvan olur, hayvan öğüt bilir değil.

Eksik olman ehillerden, kaça görün cahillerden,
Tanrı bizar bahillerden, bahil didar görür değil.

Kara taşa su koyarsan, elli yıl ıslatır isen,
Heman taş gine bayağı, hünerli taş olur değil.

Taştan çıkar türlü sular, ayağından biter neler,
Cahil gönlü taştan beter, cahil gelmez gelir değil.

Boz yapalak devlengece, emek yeme erte gece,
Onun işi gözsepekdir, salıp ördek alır değil.

Şah balaban, şahin doğan, zihi öğmüş onu öğen,
Doğan zaif olur ise, doğanlıktan kalır değil.

O iki cihan güneşi, zahir dünyasın değşirdi,
Cahil onu öldü sanır, o hod ölmez ölür değil.

Yunus olma cahillerden, ırak olma ehillerden,
Cahil ne var mümin ise, cahillikten kalır değil.