Dinin İmanın Var İse

Dînün îmânun varısa hor görmegil dervîşleri
Cümle âlem müştâk durur görmeklige dervîşleri

Ay u güneş müştâk durur dervîşlerün sohbetine
Firişteler tesbîh okur zikir ider dervîşleri

Tersâlar tapuya gelür hükm ısları zebûn olur
Taglar taşlar secde kılur göricegez dervîşleri

Ol Fahr-i âlem Mustafâ ol maden-i sıdk u safâ
İsterisen andan vefâ incitmegil dervîşleri

İncidesin âh ideler ömrin gülin kurıdalar
Gözsüz olasın yideler tâ bilesin dervîşleri

Dervîş okı ırak atar hey dimedin câna batar
Gâfil olma yiter tutar hor görmegil dervîşleri

Yir gök eydür hırka hakı himmetleri olsun bâkî
Çün pâdişâh oldı sâkî esridiser dervîşleri

Gökden inen dört kitâbı günde bin kez okurısan
Va'llâh dîdâr görmeyesin sevmezisen dervîşleri

Devletlüler sever bizi her dem sorar hâlümüzi
Kördür münkirlerün gözi görmeyiser dervîşleri

Yûnus eydür bu ışk geldi ölmiş cânum diri kıldı
Sen ben dimek dilden kaldı göricegez dervîşleri

~ Yunus Emre


(Günümüze aktarımı)
Dinin imanın varı ise, hor görme sen dervişleri,
Cümle alem müştak durur, görmekliğe dervişleri.

Ay ve Güneş müştak durur, dervişlerin sohbetine,
Ferişteler tesbih okur, zikir eder dervişleri.

Tapuya gelir tersalar, ağlar pişman günahlılar,
Secde eder dağlar taşlar, göreceğiz dervişleri.

O Fahri alem Mustafa, o madeni sıdkı safa,
İster isen ondan vefa, incitme sen dervişleri.

İncitirsen ah ederler, ömrün günün kuruturlar.
Gözsüz olasın yedeler, ta bilesin dervişleri.

Derviş oku ırak atar, hey demeden cana batar,
Gafil olma yeter tutar, hor görme sen dervişleri.

Yer gök söyler hırka hakı, himmetleri olsun baki,
Çün Padişah oldu saki, esritirler dervişleri.

Gökten inen dört kitabı, günde bin kez okusan,
Vallah didar görmeyesin, sevmez isen dervişleri.

Devletliler sever bizi, her dem sorar halimizi,
Kördür münkirlerin gözü, onlar görmez dervişleri.

Yunus der ki: Bu aşk geldi, ölmüş canım diri kıldı,
Sen ben demek dilden kaldı, göreceğiz dervişleri.