Eğriliğin Koyasın
Egriligün koyasın togrı yola gelesin
Kibr ü kîni çıkargıl erden nasîb alasın
Ne virsen elünile şol varur senünile
Ben disem inanmazsın varıcagaz göresin
Gönülde pas oturur anda seni yitürür
İçerü şâh oturur girimezsin göresin
On ikidür hücresi yidi dervâzesi vardur
Anda iki dilber var bilmezsin ki sorasın
Var kardaşunı öldür dahı avretün boşa
Anana kâbin kıydur Hakk'ı ıyân göresin
Bî-çâre miskîn Yûnus ışkdan davî kılursın
Dostdan haber gelicek yüz süriyi varasın
~ Yunus Emre
(Günümüze aktarımı)
Eğriliğin koyasın, doğru yola gelesin,
Kinden kibirden vazgeç, erden nasip alasın.
Ne versen elin ile, o varır senin ile,
Ben desem inanmazsın, varacağız göresin.
Gönülde pas oturur, orda seni yitirir,
İçeri şah oturur, giremezsin göresin.
On ikidir hücresi, yedi dervazesi var,
Orda iki dilber var, bilmezsin ki sorasın.
Var kardaşını öldür, dahi avradın boşa,
Anana kabin kıydır, Hakk'ı ayan göresin.
Biçare miskin Yunus aşktan dava kılarsın,
Dosttan haber gelecek yüz sürüyü varasın.