O Kişinin Yoktur Yari

Ol kişinün yokdur yâri iş bu cihân zindân ana
Dimesün kim ben şâdıyam ya şâdılık kandan ana

Şeddâd yapdı Uçmagını girmedin aldı cânını
Bir dem amân virdürmedi yidi iklîm dutan ana

Dimesün kim müselmânam Çalap emrine fermânam
Dutmazısa Hak sözini fâyide yok dînden ana

Eyitmesün çogaç togar etüm-tenüm üşütmeye
Çün vücûdun delük degül şu'le irmez günden ana

Er tonını giyübeni togru yola gelmezise
Çıkarsun ol tonı yohsa noksân irer tondan ana

Ol kişi kim sagır durur söyleme Hak sözin ana
Ger dirisen zâyi olur nasîb yokdur sözden ana

Ol kişi kim yol eridür garîb gönüller yâridür
Bir söz diyem tutarısa yigdür şeker baldan ana

Yûnus senün kulun durur bellü bilürsin sen anı
Ko söyleyenler söylesin ne yapışur dilden ana

~ Yunus Emre

---

(Günümüze aktarımı)
O kişinin yoktur yari, işbu cihan zindan ona,
Demesin ki ben şadiyim, ya şadilik nerden ona.

Şeddad yaptı uçmağını, girmeden aldı canını,
Bir dem aman verdirmedi, yedi iklim tutan ona.

Kim dese ki Müselmanım, Çalap emrine fermanım,
Tutmaz ise Hak sözünü, fayda yoktur dinden ona.

Demesin ki güneş doğar, etim tenim üşütmeye,
Çün vücudun delik değil, şule ermez günden ona.

Er donunu giyebilen doğru yola gelmez ise,
Çıkarsın o donun yoksa, noksan erer dondan ona.

O kişi ki sağır olur, söyleme Hak sözün ona,
Ger der isen zayi olur, nasip yoktur sözden ona.

O kişi ki yol eridir, garip gönüller yaridir,
Bir söz diyem tutar ise, yeğdir şeker baldan ona.

Yunus senin kulun olur, belli bilirsin sen onu,
Ko söyleyenler söylesin, ne yapışır dilden ona.