O Vakit Bir Olasın

Ol vaktin bir olasın ayrulıkdan kalasın
Cânsuz gel bu kapuya bâkî dirlik bulasın

Cân tuta gelürisen cânum vardur dirisen
Cân şumâr iderisen küllî sagıncılasın

Bunda ne sagınç şumâr yâ bunda kim kalur var
Çün böyle düşdi sefer gerek yolda olasın

Derdile gelmeyince dermâna irmeyesin
Bir cân yolda korısan yüz bin cânı bulasın

Kalma fânî sagınca kasd eyle bâkî gence
Yüz bin cihânda bâtın hazînesin bulasın

Dadarsan ışk dadından geçesin zâhir dînden
Ayrulıgun odından ol vakit kurtulasın

Yavı vargıl bu yolda her bir dürlü menzilde
Cümle söylenen dilde gerek unıdulasın

İy Yûnus kanı aklun gensüzin söyler dilün
Pâyânı yok bu yolun sen kanda tolanasın

~ Yunus Emre


(Günümüze aktarımı)
O vakit bir olasın, ayrılıktan kalasın,
Cansız gel bu kapıya, baki dirlik bulasın.

Can tuta gelir isen, canım vardır der isen,
Can şumar eder isen, külli sağıncılasın.

Bunda ne sağınç şumar, ya bunda kim kalır var,
Çün böyle düştü sefer, gerek yolda olasın.

Dert ile gelmeyince, dermana ermeyesin,
Bir can yolda kor isen, yüz bin canı bulasın.

Kalma fani sağınca, kasd eyle baki gence,
Yüz bin cihanda batın hazinesin bulasın.

Tadarsan aşk tadından, geçersin zahir dinden,
Ayrılığın odundan, o vakit kurtulursun.

Yavı yürü bu yolda, her bir türlü menzilde,
Cümle söylenen dilde gerek unutulasın.

Ey Yunus hani aklın, gensizin söyler dilin,
Payanı yok bu yolun, sen nerde dolanasın.