Seninle Birliğim

Senünle birligüm senden ırılmaz
Hayât senünledür sensüz dirilmez

Gözüm içinde sensin bile bakan
Eger sen bakmasan yolum görinmez

Benüm münâcâtum senden yanadur
Sana varur yolum sensüz varılmaz

Ben beni senden ayru kanda bulam
Ki sensüz Hak nefes ömrüm sürilmez

Varlıgum sendendür ben bir âletven
Sun ıssı sunmasa âlet kurılmaz

Âlet ü hareket kamu senündür
Anunçün işüne kimse karılmaz

Sefer kılsam bana yoldaş olursın
Karâr itsem yine sensüz turılmaz

Birligünden öte hîç şerîkün yok
Kim noksân irgüre hükmün yoyılmaz

Âlem halkı zebûn emrün içinde
Kimdür ki kullıga boynı burılmaz

Bu ben ben didügüm eger ben isem
Bu benligüm bana niçün virilmez

Yârânlar saladur kapı açukdur
Bu kapuya gelen mahrûm sürilmez

Yûnus bu tevhîde gark oldı gitdi
Girü gelmeklige aklı dirilmez

~ Yunus Emre


(Günümüze aktarımı)
Seninle birliğim senden ırılmaz,
Hayat seninledir sensiz dirilmez.

Gözüm içinde sensin bile bakan,
Eğer sen bakmasan yolum görünmez.

Benim münacatım senden yanadır,
Sana varır yolum, sensiz varılmaz.

Sen ayrı, ben seni nerde bulayım?
Sensiz bu hak nefes ömrüm sürülmez.

Varlığım sendedir ben bir aletim,
Sun ıssı sunmasa alet kurulmaz.

Alet ve hareket kamu senindir,
Onun çün işine kımse karılmaz.

Sefer kılsam bana yoldaş olursun,
Karar etsem yine sensiz durulmaz.

Birlikten öteye hiç serikim yok,
Kim noksan er göre hükmün yuyulmaz.

Alem halkı zebun emrin içinde,
Kimdir ki kulluğa boyun burulmaz.

Bu ben ben dediğim eğer ben isem,
Bu benliğim bana niçin verilmez?

Yarenler saladır, kapı açıktır,
Bu kapıya gelen mahrum sürülmez.

Yunus bu tevhide gark oldu gitti,
Geri gelmekliğe aklı dirilmez.