اَرَاَيْتَ الَّذ۪ي يُكَذِّبُ بِالدّ۪ينِۜ | ١ |
(1) Gördün mü dini yalan sayanı? |
Eraeytellezî yukezzibu bi’d-dîn. |
فَذٰلِكَ الَّذ۪ي يَدُعُّ الْيَت۪يمَۙ | ٢ |
(2) İşte odur yetimi itip kakan; |
Fezâlike’l-lezî yedu’ul-yetîm. |
وَلَا يَحُضُّ عَلٰى طَعَامِ الْمِسْك۪ينِۜ | ٣ |
(3) Ve yoksula yedirmeyi özendirmeyen! |
Ve lâ yehuddu alâ ta’âmi’l-miskîn. |
فَوَيْلٌ لِلْمُصَلّ۪ينَۙ | ٤ |
(4) Vay haline o namaz kılanların ki, |
Feveylun lil-musallîn. |
اَلَّذ۪ينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَۙ | ٥ |
(5) Onlar namazlarının özünden uzaktırlar. |
Ellezînehum an salâtihim sâhûn. |
اَلَّذ۪ينَ هُمْ يُرَٓاؤُ۫نَۙ | ٦ |
(6) Onlar halka gösteriş yaparlar. |
Ellezînehum yurâûn. |
وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ | ٧ |
(7) Hayra da engel olurlar. |
Ve yemne’ûne’l-mâ’ûn. |