| اِذَا جَٓاءَ نَصْرُ اللّٰهِ وَالْفَتْحُۙ(١) |
(1) Allah’ın yardımı gelip fetih gerçekleştiğinde; |
| İzâ câe nasrullâhi ve’l-fethu. |
| وَرَاَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ ف۪ي د۪ينِ اللّٰهِ اَفْوَاجاًۙ(٢) |
(2) Ve insanların akın akın Allah’ın dinine girdiğini gördüğünde; |
| Ve raeyte’n-nâse yedhulûne fî dînillâhi efvâcâ. |
| فَسَبِّـحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُۜ اِنَّهُ كَانَ تَـوَّاباً(٣) |
(3) Rabbine hamdederek şanının yüceliğini dile getir ve O’ndan af dile; şüphesiz O, tövbeleri çok kabul edendir. |
| Fe sebbih bi-hamdi Rabbike vestağfirhu innehû kâne tevvâbâ. |
