Kur’an-ı Kerim
< İhlâs | Abese >

23/53 - Necm (yıldız) Suresi (62 ayet)

وَالنَّجْمِ اِذَا هَوٰىۙ١ (1-2) Battığı sırada yıldıza andolsun ki bu arkadaşınız ne sapıtmış ne de eğri yola gitmiştir.
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوٰىۚ٢
وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوٰىۜ٣ (3) Kişisel arzularına göre de konuşmamaktadır.
اِنْ هُوَ اِلَّا وَحْيٌ يُوحٰىۙ٤ (4) O, kendisine indirilmiş vahiyden başka bir şey değildir.
عَلَّمَهُ شَد۪يدُ الْقُوٰىۙ٥ (5-7) Onu, çok güçlü, üstün niteliklerle donatılmış biri (Cebrâil) öğretti. O, ufkun en yüce noktasındayken asıl şekliyle göründü.
ذُو مِرَّةٍۜ فَاسْتَوٰىۙ٦
وَهُوَ بِالْاُفُقِ الْاَعْلٰىۜ٧
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلّٰىۙ٨ (8) Sonra yaklaştıkça yaklaştı.
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ اَوْ اَدْنٰىۚ٩ (9) Öyle ki, iki yay kadar hatta daha yakın oldu.
فَاَوْحٰٓى اِلٰى عَبْدِه۪ مَٓا اَوْحٰىۜ١٠ (10) Böylece Allah, kuluna vahyini iletti.
مَا كَذَبَ الْفُؤٰادُ مَا رَاٰى١١ (11) Gözün gördüğünü kalp yalanlamadı.
اَفَتُمَارُونَهُ عَلٰى مَا يَرٰى١٢ (12) Şimdi siz şüpheye düşüp gördükleri hakkında onunla tartışmaya mı kalkışıyorsunuz?
وَلَقَدْ رَاٰهُ نَزْلَةً اُخْرٰىۙ١٣ (13-14) Andolsun ki onu (meleği) iniş esnasında en sondaki sidre ağacının yanında bir daha gördü.
عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهٰى١٤
عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوٰىۜ١٥ (15) Ki onun yanında huzur içinde kalınacak cennet vardır.
اِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشٰىۙ١٦ (16) O an sidreyi bürüyen bürümüştü.
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغٰى١٧ (17) Göz ne kaydı ne de hedefinden şaştı.
لَقَدْ رَاٰى مِنْ اٰيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرٰى١٨ (18) Hiç kuşkusuz o, rabbinin âyetlerinden en büyüğünü görmüştü.
اَفَرَاَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزّٰىۙ١٩ (19-20) Gördünüz değil mi (âciz durumdaki) Lât’ı, Uzzâ’yı ve üçüncüsü olan diğerini, Menât’ı?
وَمَنٰوةَ الثَّالِثَةَ الْاُخْرٰى٢٠
اَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْاُنْثٰى٢١ (21) Erkek çocuklar size de kız çocuklar O’na öyle mi?
تِلْكَ اِذاً قِسْمَةٌ ض۪يزٰى٢٢ (22) Ama o takdirde bu insafsızca bir taksim!
اِنْ هِيَ اِلَّٓا اَسْمَٓاءٌ سَمَّيْتُمُوهَٓا اَنْتُمْ وَاٰبَٓاؤُ۬كُمْ مَٓا اَنْزَلَ اللّٰهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍۜ اِنْ يَتَّبِعُونَ اِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْاَنْفُسُۚ وَلَقَدْ جَٓاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدٰىۜ٢٣ (23) Bunlar sizin ve atalarınızın putlara taktığı boş isimlerden ibarettir. Allah onlara öyle bir yetki ve güç vermemiştir. Onlar (putperestler) sadece kuruntularına ve kişisel arzularına uyuyorlar. Oysa şimdi onlara rablerinden bir yol gösterici gelmiş bulunmaktadır.
اَمْ لِلْاِنْسَانِ مَا تَمَنّٰىۘ٢٤ (24) İnsan arzu ettiği her şeye sahip olabilir mi ki?
فَلِلّٰهِ الْاٰخِرَةُ وَالْاُو۫لٰى۟٢٥ (25) Âhiret de Allah’ındır, dünya da.
وَكَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّمٰوَاتِ لَا تُغْن۪ي شَفَاعَتُهُمْ شَيْـٔاً اِلَّا مِنْ بَعْدِ اَنْ يَأْذَنَ اللّٰهُ لِمَنْ يَشَٓاءُ وَيَرْضٰى٢٦ (26) Göklerde nice melekler vardır ki, Allah dilediği ve razı olduğu kulları için izin vermedikçe onların bile şefaati hiçbir fayda sağlamaz.
اِنَّ الَّذ۪ينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْاٰخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلٰٓئِكَةَ تَسْمِيَةَ الْاُنْثٰى٢٧ (27) Âhirete inanmayanlar meleklere dişi varlıkların isimlerini veriyorlar.
وَمَا لَهُمْ بِه۪ مِنْ عِلْمٍۜ اِنْ يَتَّبِعُونَ اِلَّا الظَّنَّۚ وَاِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْن۪ي مِنَ الْحَقِّ شَيْـٔاًۚ٢٨ (28) Oysa onların bu konuda bir bildikleri yok; sadece zanna uyuyorlar. Zan ise asla gerçek bilginin yerini tutamaz.
فَاَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلّٰى عَنْ ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ اِلَّا الْحَيٰوةَ الدُّنْيَاۜ٢٩ (29) O halde bizi anmaktan yüz çeviren ve dünya hayatından başka arzusu olmayan kişilerden sen de yüz çevir.
ذٰلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِۜ اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَب۪يلِه۪ وَهُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدٰى٣٠ (30) İşte bildikleri bu kadar. Şüphesiz kendi yolundan sapanı en iyi bilen rabbindir, doğru yolu bulanı da en iyi bilen O’dur.
وَلِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوَاتِ وَمَا فِي الْاَرْضِۙ لِيَجْزِيَ الَّذ۪ينَ اَسَٓاؤُ۫ا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذ۪ينَ اَحْسَنُوا بِالْحُسْنٰىۚ٣١ (31-32) Göklerde ve yerde ne varsa Allah’ındır. Sonunda O, kötülük yapanlara işlediklerinin cezasını verecek; iyilik yapanları, ufak tefek kusurlar hariç, büyük günahlardan ve çirkin işlerden kaçınanları ise daha güzeliyle ödüllendirecektir. Şüphesiz rabbinin bağışlaması çok geniştir. Sizi topraktan yarattığı zamanki halinizi de, annelerinizin karınlarında cenin olarak bulunuşunuzu da en iyi bilen O’dur. Şu halde kendinizi temize çıkarmayın! Kimin günahtan sakındığını en iyi bilen O’dur.
اَلَّذ۪ينَ يَجْتَنِبُونَ كَـبَٓائِرَ الْاِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ اِلَّا اللَّمَمَۜ اِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِۜ هُوَ اَعْلَمُ بِكُمْ اِذْ اَنْشَاَكُمْ مِنَ الْاَرْضِ وَاِذْ اَنْتُمْ اَجِنَّةٌ ف۪ي بُطُونِ اُمَّهَاتِكُمْۚ فَلَا تُزَكُّٓوا اَنْفُسَكُمْۜ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقٰى۟٣٢
اَفَرَاَيْتَ الَّذ۪ي تَوَلّٰىۙ٣٣ (33) Gördün mü o yüz çevireni;
وَاَعْطٰى قَل۪يلاً وَاَكْدٰى٣٤ (34) Azıcık verip sonra keseni!
اَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرٰى٣٥ (35) Gaybın bilgisine sahip de onunla mı görüyor?
اَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا ف۪ي صُحُفِ مُوسٰىۙ٣٦ (36-37) Yoksa Mûsâ’nın ve ahde vefa örneği İbrâhim’in sahifelerinde bulunan şu hususlardan haberi yok mu?
وَاِبْرٰه۪يمَ الَّذ۪ي وَفّٰىۙ٣٧
اَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرٰىۙ٣٨ (38) Hiçbir günahkâr başkasının günahını yüklenmez.
وَاَنْ لَيْسَ لِلْاِنْسَانِ اِلَّا مَا سَعٰىۙ٣٩ (39) İnsan ancak çabasının sonucunu elde eder.
وَاَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرٰىۖ٤٠ (40) Ve çabasının karşılığı ileride mutlaka görülecektir.
ثُمَّ يُجْزٰيهُ الْجَزَٓاءَ الْاَوْفٰىۙ٤١ (41) Sonra kendisine karşılığı tastamam verilecektir.
وَاَنَّ اِلٰى رَبِّكَ الْمُنْتَهٰىۙ٤٢ (42) En sonunda yalnız rabbine varılacaktır.
وَاَنَّهُ هُوَ اَضْحَكَ وَاَبْكٰىۙ٤٣ (43) Güldüren de O’dur, ağlatan da.
وَاَنَّهُ هُوَ اَمَاتَ وَاَحْيَاۙ٤٤ (44) Öldüren de O’dur, yaşatan da.
وَاَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۙ٤٥ (45-46) Rahime atıldığı zaman nutfeden (embriyo) erkeğiyle dişisiyle iki cinsi yaratan da O’dur.
مِنْ نُطْفَةٍ اِذَا تُمْنٰىۖ٤٦
وَاَنَّ عَلَيْهِ النَّشْاَةَ الْاُخْرٰىۙ٤٧ (47) Öteki yaratma da (öldükten sonra diriltme) O’na aittir.
وَاَنَّهُ هُوَ اَغْنٰى وَاَقْنٰىۙ٤٨ (48) Çok veren de O’dur, az veren de.
وَاَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرٰىۙ٤٩ (49) Şi‘râ yıldızının rabbi de O’dur.
وَاَنَّـهُٓ اَهْلَكَ عَاداًۨ الْاُو۫لٰىۙ٥٠ (50) Eski Âd kavmini helâk eden de O’dur.
وَثَمُودَا۬ فَمَٓا اَبْقٰىۙ٥١ (51) Semûd’u da öyle. Hem de geriye bir şey bırakmadan!
وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُۜ اِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ اَظْلَمَ وَاَطْغٰىۜ٥٢ (52) Bunlardan da önce Nûh kavmini. Çünkü onlar çok zalim ve çok azgın idiler.
وَالْمُؤْتَفِكَةَ اَهْوٰىۙ٥٣ (53) Altı üstüne getirilmiş şehirleri de O helâk etti.
فَغَشّٰيهَا مَا غَشّٰىۚ٥٤ (54) Onları üzerilerine yağan felâketlere gömdü!
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكَ تَتَمَارٰى٥٥ (55) Artık rabbinin hangi nimetlerinden şüphe duyabilirsin?
هٰذَا نَذ۪يرٌ مِنَ النُّذُرِ الْاُو۫لٰى٥٦ (56) Bu (Kur’an) da öncekiler bir uyarıcıdır.
اَزِفَتِ الْاٰزِفَةُۚ٥٧ (57) Artık yaklaştı o yaklaşmakta olan.
لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللّٰهِ كَاشِفَةٌ٥٨ (58) Onu Allah’tan başka ortaya çıkaracak yoktur.
اَفَمِنْ هٰذَا الْحَد۪يثِ تَعْجَبُونَۙ٥٩ (59) Yoksa bu haberi tuhaf mı buluyorsunuz?
وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَۙ٦٠ (60) Ağlayacağınıza gülüyorsunuz!
وَاَنْتُمْ سَامِدُونَ٦١ (61) Ve gaflet içinde oyalanıp duruyorsunuz.
فَاسْجُدُوا لِلّٰهِ وَاعْبُدُوا٦٢ (62) Haydi artık Allah için secdeye kapanıp kulluk ediniz.