Nâgehan tururumda könglüm içre
HİKMET-58
Nâgehan tururumda könglüm içre
Ansızın durduğumda gönlüm içine
Hakk Mevlâmnı nazargâhı tüşti bolğay
Hakk Allah'ımın nazargâhı düştü olmalı
Kırk yıllık zengâr başkan könglüm mülkin
Kırk yıllık zincir çöktü gönül ülkeme
Hakk yâdını nûrı birle açtı bolğay
Hakk zikrinin nuru ile açtı olmalı
Zâkirleri cem bolub tüzülmişde
Zakirleri toplanıp dizildiğinde
Zikrü semâ'dın tosunı kurulmışda
Zikir ve semadan meclis kurulduğunda
Boyın ukbâ dünyâsıdın urulmışda
Boyun ukba dünyasından ayrıldığında
Köngil kuşı Hazret tabâ uçtı bolğay
Gönül kuşu Hazret yönüne uçtu olmalı
Heç bilmesmen neçük bolğay meni işim
Hiç bilmem nasıl olacak benim işim
Anıng üçün akar dâyim közde yaşım
Onun için akar daima gözde yaşım
Seherlerde kobup Hakk'dın tilemişim
Seherlerde kalkıp Hakk'tan dilemişim
Ferişteler âminiğe tüşti bolğay
Melekler "Amin'ine düştü olmalı
Mungluğ canğa yakın turur Hakk dergâhı
Mahzun cana yakındır Hakk derğahı
Nedâmetde yeter mukin birer âhı
Pişmanlıkta yeter mi ki birer ahı
Kaysı köngil bolsa Hakknı nazargâhı
Hangi gönül olsa Hakk nazargahı
Hakk nazarı içge tolub taştı bolğay
Hakk nazarı içe dolup taştı olmalı
Hakk işini Haklık üçün buyurdılar
Hakk işini Hakk için buyurdular
Özierini halklar ara yetürdiler
Özlerini halklar arasına yetirdiler
Mihnetlerin ni'met yenglığ köterdiler
Sıkıntılarını nimet gibi kaldırdılar
Bağrı kanlığ köıi yaşlığ toldı bolğay
Bağrı kanlı gözü yaşlı doldu olmalı
Muhib kullar mahbubığa kayırdılar
Seven kullar sevdiğine kayırdılar
Dünya koyub din işige ögürdiler
Dünyayı bırakıp din işine yöneldiler
Aşık kullar Allah teyü tebrendiler
Aşık kullar Allah diye hareketlendiler
Şeytânnı zehri yarılıb kaçtı bolğay
Şeytanın zehri yarılıp kaçtı olmalı
Allah degil ey Kul Ahmed özüng bilgil
Allah de ey Kul Ahmed özünü bil
Özüng bilmiş ilming birle amel kılgıl
Özünü bilince ilmin ile amel kıl
Uluğ kiçik yârânlardın özr kılgıl
Büyük küçük dostlarından özür eyle
Sen bilmesde sendin hatâ keçti bolğay
Sen bilmezken senden hata geçdi olmalı