Işk otını pinhân tutup asrar erdim
HİKMET-61
Işk otını pinhân tutup asrar erdim
Aşk ateşini gizli tutup saklar idim,
Cân küydürüp yürek bağrım kebâb etti
Canı yakıp, yürek bağrımı kebap etti.
Pirdin meded bolmas bolsa emdi manga
Pirden yardım olmaz olsa, şimdi bana,
Bu derd bizni dostlar bi-had harâb etti
Bu dert bizi dostlar hadsiz harap etti.
Işk sırrını her namerdge aytıp bolmas
Aşk sırrını her nâmerde söyleyip olmaz;
Neçe yaksang bâdlık yerde çerâğ yanmas
Nice yaksan, rüzgarlı yerde çıra yanmaz;
Yolın tapkan merdânlarnı bilse bolmas
Yolunu bulan merdleri bilse olmaz;
Yığlay yığlay köz yaşını habâb etti
Ağlaya ağlaya göz yaşını habap etti.
Çın âşıklar keçken ermiş cânın taşlap
Gerçek âşıklar geçer imiş canını bırakıp
Edhem-sıfat berhem urup mâlın taşlap
Edhem gibi berhem vurup malını bırakıp,
Hu Hu teyü Hak zikrini aytıp hoşlap
"Hu-Hu" diye Hakk zikrini söyleyip, hoşlanıp,
İmân tasdik kılıp bağrın kebâb etti
İman-tasdik eyleyip bağrını kebap etti.
İbret alğıl yolğa kirgen merdânlardın
İbret al yola giren merdlerden;
Cânnı cânğa peyvend kılıp yürgenlerdin
Canı cana ekleyerek yürüyenlerden;
Yolnı sorap yoldın emân barğanlardın
Yolu sorup yoldan emin varanlardan;
Andağ kullar hâlın bi-had harâb etti
Öyle kullar halini hadsiz harap etti.
Kul Hâce Ahmed nefs tağıdın çıkıp aştı
Kul Hoca Ahmed, nefs dağından çıkıp aştı;
Yürek bağrı cûş uruban kaynap taştı
Yürek bağrı coşarak kaynayıp taştı;
Bihamdillâh yolın tapıp yavuklaştı
Allah'â hamd olsun, yolunu bulup yakınlaştı;
İç kanıdın öz özige kebâb etti
İç kanından kendi kendine kebap etti.