Didârını taleb kılsang ey zâkirler

HİKMET-91

1. Didârını taleb kılsang ey zâkirler
   Cemalini talep eyleseniz ey zakirler,
2. Cândın keçip halka içre körüng didâr
   Candan geçip halka içinde görün cemâl
3. Şevking birle Allah aytıp râstğa kaytıp
   Şevkin ile Allah deyip, doğruya dönüp
4. Tün uykusun harâm eylep bolğıl bidâr
   Gece uykusunu haram eyleyip olun uykusuz
   
   
5. Bidârlarğa Hak rahmeti bolur yavuk
   Uykusuzlara Hakk rahmeti olur yakın
6. Bidârlarnı köngli sınuk közi yaşlık
   Uykusuzların gönlü kırık, gözü yaşlı
7. Men menlikni cezâsını bergey tamuğ
   Ben-benliğin cezasını verecek cehennem
8. Tekebbürni duzah içre hâli düşvâr
   Kibirlinin cehennem içinde hali perişan
   
   
9. Sendin burun yârânlarıng kayan ketti
   Senden önce dostların nereye gitti;
10. Bu dünyağa meyl kılmay yığlab ötti
    Bu dünyaya meyletmeyip ağlayıp geçti
11. Ömring âhir boldı nevbet senge yetti
    Ömrün son buldu, sıra sana yetti;
12. Günâhırga tevbe kılğıl ey bed-kirdâr
    Günahına tevbe eyle, ey kötülükler işleyen
    
    
13. Nefsing seni bakıp tursang neler demes
    Nefsin senin, bakıp dursan, neler demez;
14. Zâri kılsang Allah sarı boyun sunmas
    Ağlasan Allah'a doğru boyun bükmez
15. Kolğa alsang yaban kuş dek kolğa konmas
    Ele alsan, yaban kuşu gibi ele konmaz;
16. Kolğa alıp tün uykusın kılğıl bidâr
    Ele alıp gece uykusunu, eyle uykusuz
    
    
17. Nefs yolığa kirgen kişi resvâ bolur
    Nefs yoluna giren kişi rezil olur
18. Yoldın azıp tayıp tozup gümrâh bolur
    Yoldan çıkıp, kayıp, tozup günahkâr olur
19. Yatsa kopsa şeytân birle hemrâh bolur
    Yatsa, kalksa şeytan ile yoldaş olur
20. Nefsni tepkil nefsni tepkil ey bed-kirdâr
    Nefsi tep, nefsi tep, ey kötülükler işleyen
    
    
21. Nefsing seni âhir demde gedâ kılgay
    Nefsin seni son anda köle eyler
22. Din üyini ğaret kılıp eda kılğay
    Din evini yağma eyleyip tamam eyler
23. Öler vaktda imânıngdın cüdâ kılğay
    Öldüğünde imanından ayrı eyler
24. Akil erseng nefs-i beddin bolğıl bizâr
    Akıllı isen, kötü nefsten ol şikayetçi
    
    
25. Firavn-Kârun şeytân sözin mehkem tuttı
    Fir'avn, Kârun şeytan sözünü sıkı tuttu;
26. Bul sebebdin yer yarıldı anı yuttı
    Bu sebepten yer yarıldı onu yuttu;
27. Mûsâ kelim nâsih bolup sözler ayttı
    Mûsa Kelim öğüt verici olup sözler söyledi
28. Kulak tutmay ol ikkisi öldü murdâr
    Kulak tutmadan o ikisi öldü murdar.
    
    
29. Günâhıngga tevbe kılıp yığlap yürgil
    Günahına tevbe eyleyip ağlayıp yürü
30. Ketermen dep yol başığa barıp turğıl
    Giderim deyip yol başına varıp dur
31. Ketkenlerni körüp sen hem ibret alğıl
    Gidenleri görüp sen de ibret al
32. İbret alsang yatmış yering bolur gülzâr
    İbret alsan, yattığın yerin olur gül bahçesi
    
    
33. Mü'min kullar derd ü hâlet peydâ kıldı
    Mü'min kullar dert ve hâlet peydâ eyledi
34. Hak yolıda cân u dilni şeydâ kıldı
    Hakk yolunda can ve gönlü şeydâ eyledi
35. Dünyâ taşlab âhiretni sevdâ kıldı
    Dünyayı bırakıp âhireti sevda eyledi
36. Sevdâ kılsang hûr u ğılmân barı tayyâr
    Sevda eylesen, hûri-gılman hepsi hazır.
    
    
37. Kul Hâce Ahmed nefs elkidin kılurmen dâd
    Kul Hoca Ahmed, nefs elinden eylerim feryad
38. Pir-i muğân bolğay mukin anga cellâd
    Pir-i kamil olur mu ki ona cellad;
39. Bi-haberler eşitmesler dâd u feryâd
    Habersizler işitmezler figan ve feryad
40. Kan yığlağıl eşitsin ol Perverdigâr
    Kan ağla, işitsin o ulu Allah.