Keling dostlar barça turub aytaylık
HİKMET-107
Keling dostlar barça turub aytaylık
Gelin dostlar hep birtikte durup söyleyelim
Yadı bizni yaruğlukka tartar ermiş
Zikir bizi aydınlığa çeker imiş
Yadı birle şuru' kılğan aşıklarnı
Zikri ile devam eden aşıkların
Niyazları kündin künge artar ermiş
Niyazları günden güne artar imiş
Kimki aytsa Hakk yadını bağrı küyüb
Kim ki söylese Hakk zikrini bağrı yanıp
Köz yaşını bârân kılıb rengi solub
Göz yaşını yağmur eyleyip rengi solup
Öz yakasın yangıldım dep özi tutub
Öz yakasını yanıldım diye özü tutup
Andağ aşık sır şarabın tatar ermiş
Öyle aşık sır şarabını tadar imiş
Uşbu yolnı mezesini bilmegenler
Bu yolun lezzetini bilmeyenler
Öz yakasın tutub tövbe kılmaganlar
Öz yakasını tutup tevbe etmeyenler
Dünyasığa mağrur bolub yürügenler
Dünyalığına mağrur olup yürüyenler
Hayvan erür belki andın better ermiş
Hayvandır, belki ondan beter imiş
Işk sevdası kimge düşse hane veyrân
Aşk sevdası kime düşse evi viran
Keçe kündüz didâr tileb yürür hayran
Gece-gündüz cemal isteyip yürür hayran
Işk yolıda közi yaşlığ bağrı biryân
Aşk yolunda gözü yaşlı bağrı yanık
Şeydâ bolub özin izleb yürer ermiş
Tutkun olup özünü arayıp yürür imiş
Eyâ dostlar kabsab keldi karanğuluk
Ey dostlar kabsab geldi karanlık
Ümidim bar ol İzimdin hem yaruğluk
Ümidim var o Rabb’imden hem aydınlık
Tarikatnı bazarıdur hem kuruğluk
Târikatın pazarıdır hem kuruluk
Niyazlık kul kirib sevda eter ermiş
Niyazlı kul girip sevda eder imiş
Kul Hace Ahmed ibret alğıl sed hezardın
Kul Hoca Ahmed ibret al sed hezardan
Niyazsızlar behre almas ul bazardın
Niyazsızlar nasip almaz o pazardan
Fazıllıkda kuruğ kalur ul nazardın
Fazıllıkda uzak kalır o nazardan
Nâdân ömrin puçek pulga satar ermiş
Cahil ömrünü değersiz pula satar imiş