Keling dostlar barça turub aytaylık
HİKMET-107
Keling dostlar barça turub aytaylık
Gelin dostlar hep birtikte durup söyleyelimYadı bizni yaruğlukka tartar ermiş
Zikir bizi aydınlığa çeker imişYadı birle şuru' kılğan aşıklarnı
Zikri ile devam eden aşıklarınNiyazları kündin künge artar ermiş
Niyazları günden güne artar imişKimki aytsa Hakk yadını bağrı küyüb
Kim ki söylese Hakk zikrini bağrı yanıpKöz yaşını bârân kılıb rengi solub
Göz yaşını yağmur eyleyip rengi solupÖz yakasın yangıldım dep özi tutub
Öz yakasını yanıldım diye özü tutupAndağ aşık sır şarabın tatar ermiş
Öyle aşık sır şarabını tadar imişUşbu yolnı mezesini bilmegenler
Bu yolun lezzetini bilmeyenlerÖz yakasın tutub tövbe kılmaganlar
Öz yakasını tutup tevbe etmeyenlerDünyasığa mağrur bolub yürügenler
Dünyalığına mağrur olup yürüyenlerHayvan erür belki andın better ermiş
Hayvandır, belki ondan beter imişIşk sevdası kimge düşse hane veyrân
Aşk sevdası kime düşse evi viranKeçe kündüz didâr tileb yürür hayran
Gece-gündüz cemal isteyip yürür hayranIşk yolıda közi yaşlığ bağrı biryân
Aşk yolunda gözü yaşlı bağrı yanıkŞeydâ bolub özin izleb yürer ermiş
Tutkun olup özünü arayıp yürür imişEyâ dostlar kabsab keldi karanğuluk
Ey dostlar kabsab geldi karanlıkÜmidim bar ol İzimdin hem yaruğluk
Ümidim var o Rabb’imden hem aydınlıkTarikatnı bazarıdur hem kuruğluk
Târikatın pazarıdır hem kurulukNiyazlık kul kirib sevda eter ermiş
Niyazlı kul girip sevda eder imişKul Hace Ahmed ibret alğıl sed hezardın
Kul Hoca Ahmed ibret al sed hezardanNiyazsızlar behre almas ul bazardın
Niyazsızlar nasip almaz o pazardanFazıllıkda kuruğ kalur ul nazardın
Fazıllıkda uzak kalır o nazardanNâdân ömrin puçek pulga satar ermiş
Cahil ömrünü değersiz pula satar imiş
