Hâcet ermes ışk derdiğe devâ sormak

HİKMET-118

Hâcet ermes ışk derdiğe devâ sormak
Gerekli değil aşk derdine deva sormak
Veyran etib ketgen ermiş devâsı yok
Viran edip gidenimiş devası yok
Canıng kıynab yaşıng akıb huşıng ketib
Canını incitip yaşın akıp aklın gidip
Işk derdidin dostlar kattığ belası yok
Aşk derdinden dostlar acı belası yok
Her kim küyer canga alar ışknı otın
Her kim yanar cana alır aşkın ateşini
Canı küyse azâsıdın çıkar tütün
Canı yansa uzuvlarından çıkar duman
Bağrı anı sâd-paredür yoktur bütün
Bağrı onun paramparçadır yoktur bütün
Halkğa zâhir körünüb turgan yarası yok
Halka zahiren görünüp duran yarası yok
Candın keçmey tabmas her kim canâneni
Candan geçmeyince bulmaz her kim canânını
Körüb himmet kılmak kerek pervâneni
Görüp himmet eylemek gerek pervâneyi
Körüb bilib otka urdı öz canını
Görüp bilip ateşe vurdu öz canını
Sûd u ziyan birle hergiz pervâsı yok
Kâr-zarar ile asla çekincesi yok .
Ança yürdüng ança turdung ey bi-haber
O kadar yürüdün o kadar durdun ey habersiz
Nefs u şeytan işleridin kılğın hazer
Nefis-şeytan işlerinden eyle endişe
Bizdin burun tilim kervan kılgan sefer
Bizden önce dilim kervan kılınca sefer
Ayta ketgen bu dünyanıng vefası yok
Söyleye gider bu dünyanın vefası yok
Aytıb ötgen erenlerdin yolnı sorgıl
Deyip geçen erenlerden yolu sorasın
Seherlerde erte kobup çârzarb urgil
Seherlerde erken kalkıp dört dövünesin
"Hû" sohbetin kurğan yere özüng urgil
"Hû" sohbetini kuran yere özünü vurasın
Yolğa kirgen erenlerni hevası yok
Yola giren erenlerin hevası yok
Kul Hoca Ahmed aytdı dostlar işting munı
Kul Hoca Ahmed söyledi dostlar işitin bunu
Kaf tağı dek taşlar tegse çıkmas üni
Kaf dağı gibi taşlar değse çıkmaz sesi
Kimge aytıb kimge yığlay ışk derdini
Kime söyleyip kime ağlayıp aşk derdini
Vallah-billah ışk derdini devası yok
Vallahi-billahi aşk derdinin devası yok...