Allah yâdın aytur kullar ma'nâ birle

HİKMET-127

1. Allah yâdın aytur kullar ma'nâ birle
   Allah yâdını söyler kullar mâna ile;
2. Bî-manâga hergiz kulak salmaz bolur
   Mânasıza aslâ kulak salmaz olur.
3. Allah degen âşık kullar dâim-müdâm
   Allah diyen âşık kullar daima-devamlı
4. Hak yâdıdın zerre gâfil bolmaz bolur
   Hakk yâdından zerre gâfil olmaz olur.
   
   
5. Hakk yâdıdın zerre gafil bolmağanlar
   Hakk yâdından zerre gâfil olmayanlar,
6. Yatsa kopsa Hak zikrini koymağanlar
   Yatsa, kalksa, Hakk zikrini bırakmayanlar,
7. Vallâh-billâh dünyâ harâm almağanlar
   Vallah, billah dünya haram, almayanlar,
8. Gor içinde ol kul hergiz ölmez bolur
   Kabir içinde o kul asla ölmez olur.
   
   
9. Ma'rifetning bostanıda cânıng bergen
   Mârifetin bostanında canını veren,
10. Muhabbetning meydânıda baş oynağan
    Muhabbetin meydanında baş oynayan,
11. Hakikatnıng deryâsıdın gevher alğan
    Hakikatin denizinden cevher alan
12. Gevvâs yanglığ ol deryâdın çıkmaz bolur
    Dalgıç gibi o denizden çıkmaz olur.
    
    
13. Erenleri ol deryâğa çomdı battı
    Erenleri o denize daldı, battı;
14. Keçe kündüz tınmay bir dem yâdın ayttı
    Gece gündüz dinmeden bir an, zikrini söyledi
15. Ölmes burun cân aççığın zehrin tattı
    Ölmeden önce can acısının, zehrini tattı;
16. Ahiret esbâbını salmaz bolur
    Ahiret hazırlıklarını koymaz olur.
    
    
17. Gâfil bolmas Hak yâdıdın tünler tamâm
    Gâfil olmaz Hakk yâdından geceleri tamam;
18. Lokma helâl taleb kılur yemes harâm
    Helâl lokma talep eyler, yemez haram;
19. Dervîş kerek uşbu sıfat birle müdâm
    Derviş gerek işbu sıfat ile daima
20. Kul boluban kulluğıdın tanmaz bolur
    Kul olarak kulluğundan caymaz olur.
    
    
21. Kul boluban kulluk kılur Hâcesiğe
    Kul olarak kulluk eyler Rabb’ine
22. Tenin cânın ayamas ol Mevlâsığa
    Tenini, canını esirgemez o Mevlâ'sına;
23. Sâbir bolup ümit tutar va'desiğe
    Sabreder olup umut tutar vaadine
24. Cefâsıdın çın âşıklar kaytmaz bolur
    Cefasından gerçek âşıklar dönmez olur.
    
    
25. Cefâ çekmey âşık bolmas tıngla ğafil
    Cefa çekmeden âşık olmaz, dinle gâfil
26. Cefâ çekip sâbir bolğıl bolma câhil
    Cefa çekip sabreder ol, olma cahil;
27. Rızâ bolup kulluk kılğan bolur âkil
    Râzı olup kulluk eyleyen olur akıllı
28. Câhil âdem birbiridin yanmaz bolur
    Cahil insan birbirinden ayrılmaz olur.
    
    
29. Kulmen teyü Hak emrini kılmağanlar
    Kulum diye Hakk emrini kılmayanlar
30. Kudretini körüp ibret almağanlar
    Kudretini görüp ibret almayanlar,
31. İmân İslam ahkâmların bilmegenler
    İman-İslam kurallarını bilmeyenler
32. Uluğ künde kızıl yüzlüg bolmaz bolur
    Ulu günde kızıl yüzlü olmaz olur.
    
    
33. Hak yolını şevki köptür bilgenlerge
    Hak yolunun şevki çoktur bilenlere;
34. Korkunç birle yetkil oşal ölgenlerge
    Korku ile ulaş o ölenlere;
35. Asân körinür yolnı müdâm yürgenlerge
    Kolay görünür yolu daima yürüyenlere;
36. Mundağ kullar gor azâbın bilmez bolur
    Böyle kullar kabir azabını bilmez olur.
    
    
37. Kul Hâce Ahmed Allah degil yaşıng akkay
    Kul Hoca Ahmed, Allah de, yaşın aka
38. Ötken arif himmet kılıp kolung tutkay
    Giden ârif himmet eyleyip elini tuta
39. Rahmı kelse Rahim Mevlâm rahim kılğay
    Rahmeti gelse, Rahim Mevlâ'm rahmet eyleye
40. Hâce kulın hergiz zâyi koymaz bolur
    Allah kulunu aslâ kayıpta koymaz olur...