Tecellini makâmıdur aceb makâm
HİKMET-135
Tecellini makâmıdur aceb makâm
Tecellinin makamıdır garib makam;
Ol makâmda âşık kullar cevlân kılur
O makamda âşık kullar dolaşır
Kay köngülge tecellisin pertev salsa
Hangi gönüle tecellisinin nurunu gönderse
Bi-hud bolup özin bilmey efğan kılur
Şuursuz olup kendini bilmeden feryad eyler
O makâmnı yollarını rehzeni bar
O makamın yollarının rehzeni var
Kılavuzsız yolğa kirse yoldın azar
Kılavuzsuz yola girse, yoldan şaşar
Vesvâs eylep şeytân-la’in dinin buzar
Vesvese eyleyip lânetli şeytan dinini bozar
Öz yolığa salıp anı hayrân kılur
Kendi yoluna koyup onu şaşkın eyler
Ol makâmnı bildürgeni rehber kerek
O makamı bildiren rehber gerek;
Tarikatnı pişeside safder kerek
Tarikatın ön safında safder gerek;
Uşbu yolnı zabt eylegen server kerek
İşbu yolu zabteyleyen server gerek;
Andağ mürşid uçmağ mülkin tayrân kılur
Öyle mürşid cennet mülkünü hazır eyler.
Ol makâmğa yetken âşık şarâb içer
O makama eren âşık şarap içer;
Hânumânın ber-bad berip cândın keçer
Ev-barkını yağmaya verip candan geçer;
Şevk kanatın Hazret taba tutup uçar
Şevk kanadını Hazret’e doğru tutup uçar;
Arş u kürsi levh ü kalem tayrân kılur
Arş ve Kürsü, Levh ve Kalem tayran eyler.
Didâr tilep terk eyleseng mâ-sivânı
Cemal dileyip terk eylesen mâsivayı;
Ölmez burun vücudıngnı eyle fâni
Ölmeden önce vücudunu eyle fâni;
"Ve enhârun min aselin musaffa"nı
"Ve enhârun min aselin musaffa" yı;
Uçmağını hâs kulığa ihsân kılur
Cennetini hâs kuluna ihsan eyler.
Ol makâmnı tevhid atlığ darahtı bar
Ol makamın tevhid adlı ağacı var;
Sâyeside âşık kullar Burâk-suvâr
Gölgesinde âşık kullar Burak'a biner;
Her bir şâhı ming yılçalık yolnı tutar
Her bir dalı bin yıl kadarlık yolu tutar;
Her kaysısı öz özige ünvân kılur
Herhangisi kendi kendine ünvan eyler.
Ol darahtnı mevasıdın tatkan kullar
O ağacın meyvesinden tadan kullar,
Dünyâsını âhiretge satkan kullar
Dünyasını âhirete satan kullar,
Gor içinde âsâyişde yatkan kullar
Kabir içinde huzur içinde yatan kullar
Seherlerde köz yaşını ummân kılur
Seherlerde göz yaşını umman eyler.
Himmet kurın Kul Hâce Ahmed belge bağla
Himmet kuşağını Kul Hoa Ahmed bele bağla;
Muhabbetni otu birle yürek dağla
Muhabbetin ateşi ile yürek dağla;
Yakang tutup tang atkunça tınmay yığla
Yakanı tutup tan atana kadar dinmeden ağla;
Şâyed senge rahm eyleben cânân kılur
Meğer sana rahmet ederek canan eyler...