Sübhân İzim bendesige lutf eylese
HİKMET-137
Sübhân İzim bendesige lutf eylese
Sübhan Rabb’im kuluna lutf eylese,
İçi yarup taşı küyüb biryân bolur
İçi aydınlanıp, dışı yanıp biryan olur.
Pir etegin tutup âşık yolğa kirse
Pir eteğini tutarak âşık yola girse,
Haknı izlep ikki közi giryân bolur
Hakk'ı izleyip iki gözü giryan olur.
Candın keçmey ışk sırrını bilse bolmaz
Candan geçmeden aşk sırrını bilse olmaz;
Maldın keçmey menmenlikni koysa bolmaz
Maldan geçmeden ben-benliği koysa olmaz;
Şermi bolmay yalğuz özin süyse bolmaz
Utangaç olmadan yalnız kendini sevse olmaz;
Andağ âşık el közidin pinhân bolur
Öyle âşık halk gözünden gizli olur.
Canıng kıynap zakkum çaynap aşık bolgıl
Canını incitip zakkum çiğneyip aşık ol
Yaşıng döküp közüng suvlap sadık bolgıl
Yaşını döküp gözünü sulayıp sadık ol
Andın keyin dergahığa layık bolgıl
Ondan sonra dergahına layık ol
Canıng berseng rahm eylese canan bolur
Canını versen rahmet eylese canan olur
Divâne-i jülide mu Haknı tapkan
Saçı-başı dağınık divane mi Hakk'ı bulan;
Şemşir-i Hakk kolğa alıp nefsni çapkan
Hakk kılıcını ele alıp nefsi kovalayan,
Kayda barsa közni yumup sırnı tapkan
Nereye varsa, gözü yumup sırrı bulan;
Andağ sırnı tapkan kişi merdân bolur
Öyle sırrı bulan kişi yiğit olur.
Işk yolıda keçe kündüz yığlağanlar
Aşk yolunda gece gündüz ağlayanlar,
Cândın keçip belin mehkem bağlağanlar
Candan geçip belini sıkı bağlayanlar,
Hizmet kılıp Hak sırrını anglağanlar
Hizmet eyleyip Hakk sırrınr anlayanlar
Tün uykunı harâm kılıp nâlân bolur
Gece uykusunu haram eyleyip ağlar olur.
Vâ deriğa ışk yolıda cânın bermey
Vah ne yazık, aşk yolunda canını vermeden,
Gevvâs bolup deryâ içre gevher termey
Dalgıç olup deniz içinden cevher dermeden,
Hak'dın özge gafletlerni yırak salmay
Hakk'tan başka gafletleri uzaklaştırmadan
Tangla barsa nedâmetler çendân bolur
Sabaha varsa, pişmanlıklar pek çok olur.
Aşık bolsang Bayezid dek özüng satgıl
Aşık olsan, Bâyezid gibi kendini sat
Vallâh-billâh dünyâ harâm taşlap atgıl
Vallah-billah dünya haram, kaldırıp at
Kanlar töküp közleringdin tünler katgıl
Kanlar döküp gözlerinden geceleri don
Bir lahzada şeytân mülki veyran bolur
Bir anda şeytan mülkü viran olur.
Tang atkunça zikrin aytkıl canıng birle
Tan atana kadar zikrini söyle, canın ile
Tağ u çölnü bostân kılgıl kanıng birle
Dağ ve ovayı bostan eyle, kanın ile
Taşdan kattığ taşka yatkıl yanıng birle
Taştan katı taşa yat, yanın ile
Yoldın azğan yüz ming gafil merdân bolur
Yoldan çıkan yüz bin gafil yiğit olur.
Taşdın kattığ taşnı süzgen bi-haberler
Taştan katı taşı süzen habersizler,
Ukbâ işin arka taşlap dünyâ izler
Ahiret işini geri bırakıp dünyayı arar
Ayet hadis beyân kılsâm kattığ sözler
Ayet, hadis beyan eylesem, sert konuşur
Zâhir âdem bâtınları şeytân bolur
Dışı insan, içleri şeytan olur.
Zikrin aytğıl kanlar aksun közleringdin
Zikrini söyle, kanlar aksın gözlerinden
Hikmet aytğıl dürler tamsun sözleringdin
Hikmet söyle, inciler damlasın sözlerinden
Güller unsun her bir baskan izleringdin
Güller bitsin, her bir bastığın izlerinden
Gülge baksang gül açılıp bostan bolur
Güle baksan, gül açılıp bostan olur.
Seherlerde erte turup kanlar yutgıl
Seherlerde erken kalkıp kanlar yut
Pir-i muğan etegini mehkem tutgıl
Pir-i kamil eteğini sağlam tut
Hakka âşık bolğan bolsang cândın ötgil
Hakk'a aşık olmuş olsan, candan geç
Cândın keçken çın âşıklar üryân bolur
Candan geçen gerçek aşıklar üryan olur.
Bu dünyâda fakirlikni âdet kılgan
Bu dünyada fakirliği âdet eyleyen
Hârlık tartıp meşakkatnı râhat bilgen
Hakirlik çekip meşakkati rahat bilen,
Kul Hâce Ahmed yahşılarğa hizmet kılgan
Kul Hoca Ahmed, iyilere hizmet eyleyen,
Kıyâmet kün andağ kişi sultân bolur
Kıyamet günü öyle kişi sultan olur...