Hikmet birle ol ademdin bar eyledi
HİKMET-142
Hikmet birle ol ademdin bar eyledi
Hikmet ile o yokluktan var eyledi;
On sekkiz ming kamuğ âlem hayrân erür
On sekiz bin cümle âlem hayrandır.
Kâlu belâ degen kullar uluş aldı
"Kalû belâ" diyen kullar pay aldı;
Sükut etken kullar dini veyran erür
Sükut eden kulların dini virandır.
Hak te'âlâ imân âtâ kıldı bizge
Hakk Teâlâ iman armağan eyledi bize;
Ol Mustafa Hak resûlı idi bizge
O Mustafa Hakk Rasûlu idi bize;
Dürûd aytsang kuvvet berür dinimizge
Salât-selâm söylesen, kuvvet verir dinimize;
Yok erse men kılğanlarım yalğan erür
Yok ise, benim yaptıklarım yalandır.
Evvel "elestü bi-rabbiküm" dedi Hudâ
Önce "elestü birabbikum?" dedi Hüda
"Kâlü belâ' deban rûhlar kıldı sedâ
"Kalû belâ" diyerek ruhlar eyledi seda;
Yığlap keldik eşiğingge cümle gedâ
Ağlayıp geldik eşiğine bütün kullar
Lutf eyleseng yüz ming âsi handan erür
Lutfeylesen, yüz bin âsi sevinçlidir.
Tevbe kılsam keçer mukin Kâdir ilâh
Tevbe eylesem, bağışlar mı Kadir İlâh;
Yok erse netküm anda men rû-siyâh
Yok ise ne yaparım orada, ben yüzü siyah;
Tangla barsam elk ayağ barça güvâh
Sabaha varsam, el ve ayak bütün tanık;
Hak kaşıda barça işler âsân erür
Hakk önünde bütün işler kolaydır.
Yığlamay mu ötti ömrüm eya şâhım
Ağlamayım mı, geçti ömrüm, ey sultanım;
Kabsab keldi karanğuluk çıkkıl mâhım
Kabsab geldi karanlık, çık ayım
Sendin özge yok penâhım tekyegahım
Senden başka yok kurtarıcım, sığınağım;
Keçe kündüz tilegenim imân erür
Gece gündüz dilediğim imandır.
Ümmet üçün Resûl dâim kayğu yedi
Ümmet için Rasûl daima kaygı çekti
Tilep ümmet günâhını Hakdın aldı
Dileyip ümmet günahını Hakk’tan aldı;
Keçe kündüz kâim turdı Tengrim bildi
Gece gündüz namazda durdu, Tanrı’m bildi;
Tilde ümmetmen der dilde yalğan erür
Dilde ümmetim der, gönülde yalandır.
Ümmet bolsang Mustafâ'ğa peyrev bolğıl
Ümmet olsan, Mustafa'ya bağlı ol
Aytğanların cân u dilde sen hem kılğıl
Dediklerini can ve gönülde sen de eyle
Keçe kâim kündüzleri sâim bolğıl
Gece namazda, gündüzleri oruçlu ol
Çın ümmetni rengi misl-i saman erür
Gerçek ümmetin rengi tıpkı samandır.
Sünnetlerin mehkem tutup ümmet bolğıl
Sünnetlerini sıkı tutup ümmet ol
Keçe kündüz dürüd aytıp ülfet bolğıl
Gece gündüz salat-selâm söyleyip yakın ol
Nefsni tefip mihnet yetse râhat bolğıl
Nefsi tepip mihnet yetse, rahat ol
Andağ âşık ikki közi giryân erür
Öyle âşık iki gözü giryandır.
Kul Hâce Ahmed nefsdin müdâm suvâ bolğıl
Kul Hoca Ahmed, nefsten daima ayrı ol
Küyüp pişib derdi birle eda bolğıl
Kavrulup pişip derdi ile tamam ol
Keçe kündüz tınmay yığlap gedâ bolğıl
Gece gündüz dinmeden ağlayıp kul ol
Derdin tartsang Hâce senden rızâ erür
Derdini çeksen, Tanrı senden râzıdır...